آگهی

جان گمبرل، مدیر بخش خلیج فارس و ایران خبرگزاری آسوشیتدپرس درباره این انتقادها می‌گوید.

آقای گمبرل تاکید دارد که فعالان محیط زیستی امارات را یک تولید کننده مهم نفت در جهان می‌دانند و تردید دارند که کوپ ۲۸ بتواند به اهداف مورد نظرش برسد با این حال اعلام خبر سفر رهبران جهانی به دبی از پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان گرفته تا پادشاه بریتانیا، برگ برنده‌ای برای دبی به شمار می‌آید.

نگرانی‌خزانه‌داری ایالات متحده در مورد ورود پول از منشا روسیه به دبی

آقای گمبرل می‌گوید: «برگزاری کوپ ۲۸ در دبی به نقدهایی در همین زمینه دامن زده که این نکات بسیار مهم هستند. آنهم زمانی که جهان در تلاش است وضعیت خود را در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش زمین بهبود بخشد. این را هم باید بدانیم که در حوزه محیط زیستی این نخستین تلاش جهانی پس از دستیابی به توافق پاریس است و فرصتی است پیش روی دبی تا بار دیگر خودش را در کانون توجه بین‌المللی قرار دهد.»

گمبرل می‌افزاید: «اکنون ما شاهد رونق در بازار املاک و مستغلات دبی هستیم. وقتی نوبت به وضعیت مشاغل در دبی می‌رسد، باز هم آنجا شاهد رونق هستیم. واقعیت این است که مردم بیشتری برای زندگی به دبی می‌آیند که بخشی از آن به دلیل درهای باز دبی است. اما همچنین به این دلیل است که افراد می‌توانند پول زیادی را به دبی منتقل کنند. همین مساله نگرانی‌هایی را برای خزانه‌داری ایالات متحده در مورد ورود پول از منشا روسیه به وجود آورده است، آنهم زمانی که مسکو با اوکراین در جنگ است.»

دبی جایی که هم فعالیت احزاب سیاسی در آن غیرقانونی است و هم فعالیت سندیکاها

این تحلیلگر مسائیل سیاسی تاکید کرد: «دبی بخشی از امارات عربی متحده است، کشوری که یک فدراسیون یکه‌سالار متشکل از هفت شیخ نشین است. جایی که هم فعالیت احزاب سیاسی در آن غیرقانونی است و هم فعالیت اتحادیه‌ و سندیکاها. پرسش کلیدی دیگر در جریان برگزاری این نشست این است که آیا مردم می‌توانند در جریان کوپ ۲۸ اعتراض کنند؟ اکنون، سازمان‌دهندگان نشست و اماراتی‌ها گفته‌اند که محل‌هایی برای برگزاری اعتراض‌ها تعبیه شده است اما مشخص نیست که این محل‌ها چگونه عمل خواهند کرد و افراد تا کجا اجازه خواهند داشت اعتراض خود را پیش برند؟»

آقای جان گمبرل به نفش امارات به عنوان یک تولید کننده نفتی پرداخت و گفت: «بخش مهم دیگری از انتقادهای گسترده‌تر از میزبانی کوپ ۲۸ توسط امارات این واقعیت است که آنها تولیدکننده بزرگ نفتی به شمار می‌آیند. اکنون، آنها حدود ۴ میلیون بشکه نفت خام در روز تولید می‌کنند که به تولید انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات آب و هوایی دامن می‌زند. البته اماراتی‌ها هم توجیه خودشان را دارند و می‌گویند از مسیر تولید نفت می‌خواهند منابع مالی به دست آورده تا بتوانند کشورشان را به سمت آینده‌ای سبزتر سوق دهند.»

گمبرل درباره نگرانی فعالان از افزایش سطح تولید نفت از سوی اماران نیز تاکید کرد: «فعالان نگرانند که دبی و امارات می‌خواهند تولید نفت خود را تا ۵ میلیون بشکه در روز افزایش دهند. هر چه نفت بیشتری وارد بازارهای جهانی شود، نفت بیشتری دود شده و به هوا می‌رود.»

این کارشناس مسائل خاورمیانه همچنین تاکید کرد: «آنچه فعالان را واقعا نگران کرده این است که که امارات به جای شریک شدن در این گفتگوها، بر نقش خود به عنوان یک تولیدکننده نفت تمرکز کند. همچنین انتقاداتی به سلطان الجابر وجود دارد. او رئیس منصوب شده برای مذاکرات کوپ است. او همچنین مدیرعامل شرکت غول پیکر ملی نفت دولتی ابوظبی است. این مساله به این نگرانی‌ دامن زده که او ممکن است بیشتر بر تجارت نفت تمرکز کند تا وضعیت تغییرات اقلیمی.»