لیز دگزامفتامین یک داروی آتیپیک است که در اساس به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین عمل می‌کند. این دارو توانایی دارد بهبودی موثر را در کارکرد مغزی، افزایش تمرکز و توجه، کاهش علائم افسردگی و اضطراب را فراهم کند. اما جنبه‌های جدیدی از عملکرد لیز دگزامفتامین، به‌ویژه در زمینه‌های مرتبط با بهبود حافظه و توانایی یادگیری، در حال بررسی و تحقیق می‌باشد. مصرف این دارو در کنار مزایا، دارای عوارض و خطرات زیادی است که باید به آن توجه نمود. در ادامه به بررسی موارد مصرف، مکانیسم عمل، عوارض و موارد احتیاط داروی lisdexamfetamine خواهیم پرداخت.

اشکال دارویی لیز دگزامفتامین

1. کپسول (ویوانس، عمومی): 10 میلی گرم، 20 میلی گرم، 30 میلی گرم، 40 میلی گرم، 50 میلی گرم، 60 میلی گرم، 70 میلی گرم
2. قرص جویدنی (ویوانس، عمومی): 10 میلی گرم، 20 میلی گرم، 30 میلی گرم، 40 میلی گرم، 50 میلی گرم، 60 میلی گرم

موارد مصرف داروی لیز دگزامفتامین

داروی لیز دگزامفتامین برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کلی، از جمله درمان‌های روانی، اجتماعی و سایر درمان‌ها استفاده می‌شود که ممکن است به افزایش توانایی توجه، متمرکز ماندن و توقف بی‌قراری کمک کند. لیزدگزامفتامین همچنین برای درمان اختلال پرخوری (BED) استفاده شده و در برخی بیماران به کاهش تعداد روزهای پرخوری کمک می‌کند. به همین جهت تصور می‌شود که با بازگرداندن تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی (انتقال‌دهنده‌های عصبی) در مغز عمل می‌کند. این دارو برای کاهش وزن به دلیل خطر عوارض جانبی جدی توصیه نمی‌شود.

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی lisdexamfetamine

آمین سمپاتومیمتیک که باعث آزاد شدن دوپامین و نوراپی نفرین از محل ذخیره آن‌ها در پایانه‌های عصبی پیش سیناپسی می‌شود. همچنین ممکن است با مهار رقابتی بازجذب کاتکول آمین‌ها را مسدود کند. پیک زمان پلاسما این دارو 1 ساعت (لیسدگزامفتامین) و 3.5 ساعت (دکستروآمفتامین) می‌باشد. این دارو در آخر از طریق ادرار (96%) و مدفوع (حداقل) دفع می‌شود.

مقدار مصرف داروی lisdexamfetamine

این دارو را با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز (صبح) مصرف کنید. لیز دگزامفتامین را بعد از ظهر یا عصر مصرف نکنید زیرا ممکن است باعث ایجاد مشکل در خواب شود. اگر قرص جویدنی مصرف می‌کنید، قرص را کاملا بجوید و سپس قورت دهید. اگر از فرم کپسول این دارو استفاده می‌کنید، کپسول را به طور کامل ببلعید. اما اگر در قورت دادن کپسول مشکل دارید، می‌توانید کپسول را باز کرده و تمام محتویات آن (پودر) را در یک لیوان آب یا آب پرتقال بریزید یا در ماست مخلوط کنید. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید.

زمان مصرف کپسول لیز دگزامفتامین

در طول درمان، پزشک ممکن است توصیه کند که دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید تا ببیند آیا تغییری در رفتار شما وجود دارد یا خیر و آیا دارو هنوز مورد نیاز است یا خیر، اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، علائم ترک مانند خستگی شدید، مشکلات خواب، تغییرات روانی و خلقتی مانند افسردگی) در شما ایجاد می‌شود. داروی لیز دگزامفتامین در برخی موارد سبب ایجاد اعتیاد می‌شود، در صورت داشتن اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، این خطر ممکن است بیشتر باشد.

طریقه مصرف لیز دگزامفتامین

1. شروع درمان برای اختلال کمبود توجه بیش فعالی 30 میلی گرم به صورت خوراکی با افزایش 10 تا 20 میلی گرم در روز تقریباً در هر هفته برای تنظیم دوز می‌باشد. توجه داشته باشید که از 70 میلی گرم در روز تجاوز نکنید.
2. برای اختلال پرخوری متوسط ​​تا شدید (BED) در بزرگسالان توسط پزشک تجویز می‌شود. دوز شروع این دارو 30 میلی گرم به صورت خوراکی و دوز هدف با افزایش 20 میلی گرم در فواصل 1 هفته‌ای برای دستیابی به دوز هدف توصیه شده 50-70 میلی گرم در روز تیتر کنید.
3. داروی لیز دگزامفتامین در کودکان بیشتر از 6 سال برای اختلال کمبود توجه بیش فعالی 30 میلی گرم به صورت خوراکی که ممکن است با افزایش 10 تا 20 میلی گرم در روز تقریباً در هر هفته افزایش یابد.
4. کودکان مبتلا به ADHD کمتر از 6 سال کاهش وزن طولانی مدت بیشتری را نسبت به بیماران 6 سال و بالاتر تجربه کردند. به همین جهت در این دسته افراد دارای محدودیت استفاده می‌باشد.
5. توجه داشته باشید که عواملی که PH ادرار را تغییر می‌دهند، می‌توانند بر دفع ادرار تأثیر بگذارند و سطح آمفتامین خون را تغییر دهند. همچنین عوامل اسیدی (مانند اسید اسکوربیک) سطح خون را کاهش می‌دهند، در حالی که عوامل قلیایی (مانند بی‌کربنات سدیم) سطح خون را افزایش می‌دهند.

موارد احتیاط

قبل از مصرف داروی لیز دگزامفتامین، اگر به آن یا سایر داروهای سمپاتومیمتیک (مانند آمفتامین یا دکستروآمفتامین) حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله مشکلات گردش خون (مانند بیماری رینود)، برخی شرایط روحی و خلقتی (مانند بی‌قراری شدید، روان‌پریشی)، سابقه خانوادگی اختلالات روانی و خلقی (مانند اختلال دوقطبی، افسردگی، اختلال روان‌پریشی، افکار خودکشی)، مشکلات قلبی (شامل ضربان نامنظم قلب، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی قبلی، نارسایی قلبی، کاردیومیوپاتی، مشکلات ساختار قلب مانند دریچه) و… به پزشک مراجعه کنید.

1. در پرکاری تیروئید، گلوکوم، فشار خون خفیف تا شدید، تصلب شرایین پیشرفته، CVD علامت دار، حالت‌های آشفته، سابقه روان‌پریشی یا سوء مصرف دارو با احتیاط مصرف شود.
2. این دارو ممکن است در بیمارانی که سابقه قبلی ندارند علائم سایکوتیک یا شیدایی ایجاد کند، یا در بیماران مبتلا به روان‌پریشی از قبل، علائم را تشدید کند. قبل از استفاده از محرک، اختلال دوقطبی را ارزیابی کنید.
3. مرگ ناگهانی در ارتباط با درمان محرک CNS در دوزهای توصیه شده درکودکان مبتلا به ناهنجاری‌های ساختاری قلبی یا سایر مشکلات جدی قلبی گزارش شده است. در بزرگسالان، مرگ ناگهانی، سکته مغزی و انفارکتوس میوکارد گزارش شده است. از مصرف در بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های شناخته شده قلبی، کاردیومیوپاتی، آریتمی جدی قلبی، یا بیماری عروق کرونر خودداری کنید.
4. بیمارانی که علائمی مانند درد قفسه سینه، سنکوپ غیرقابل توضیح یا سایر علائم حاکی از بیماری قلبی در طی درمان با محرک ایجاد می‌کنند، باید تحت ارزیابی فوری قلبی قرار گیرند.
5. در استفاده از محرک‌ها برای درمان بیماران ADHD مبتلا به اختلال دوقطبی و به دلیل نگرانی در مورد احتمال ایجاد دوره شیدایی باید دقت ویژه‌ای داشت. قبل از شروع، عوامل خطر ابتلا به دوره شیدایی را بررسی کنید.
6. رفتار پرخاشگرانه یا خصومت اغلب در کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD مشاهده می‌شود. برای مشاهده یا بدتر شدن رفتار پرخاشگرانه یا خصومت بیمار را نظارت کنید.
7. محرک‌ها ممکن است آستانه تشنج را در بیماران با سابقه قبلی تشنج، بیماران با ناهنجاری‌های قبلی EEG در غیاب تشنج و به ندرت، بیماران بدون سابقه تشنج و بدون شواهد EEG قبلی از تشنج، کاهش دهند. در صورت وجود تشنج، درمان را قطع کنید.
8. استفاده از محرک‌ها در برخی موارد باعث سرکوب اشتها به خصوص در کودکان می‌شود که ممکن است باعث کاهش وزن و کاهش سرعت رشد شود.

موارد منع مصرف لیز دگزامفتامین

1. حساسیت مفرط
2. بیمار مصرف کننده MAOI یا ظرف 14 روز پس از قطع MAOI (از جمله لینزولید یا متیلن بلو IV) به دلیل افزایش خطر بحران فشار خون بالا

موارد جعبه سیاه داروی لیز دگزامفتامین

1. این دارو پتانسیل بالایی برای سوء استفاده دارد که می‌تواند منجر به ایجاد اختلال مصرف مواد از جمله اعتیاد شود. استفاده نادرست و سوء استفاده از محرک‌های CNS می‌تواند منجر به مصرف بیش از حد و مرگ شود و این خطر با دوزهای بالاتر یا روش‌های تجویز غیرمجاز مانند تزریق افزایش می‌یابد.
2. قبل از تجویز این دارو، خطر سوء استفاده و اعتیاد هر بیمار را ارزیابی کنید. آموزش بیماران و خانواده‌های آن‌ها در مورد خطرات، نگهداری مناسب دارو و دفع صحیح آن امری ضروری می‌باشد.
3. در طول درمان، خطر سوء استفاده و اعتیاد هر بیمار را مجدداً ارزیابی کنید.

سندرم سروتونین داروی لیز دگزامفتامین

1. سندرم سروتونین، یک واکنش بالقوه تهدید کننده زندگی است که در برخی بیماران زمانی رخ می‌دهد که آمفتامین‌ها همراه با سایر داروهایی که بر سیستم‌های انتقال دهنده عصبی سروتونرژیک اثر می‌گذارند (مانند MAOIs، SSRIs، SNRIs، تریپتان ها، TCAs، فنتانیل، لیتیوم، ترامادول، تریپتوفان، بوسپیرون، مخمر سنت جان).
2. مصرف همزمان با داروهای MAOI منع مصرف دارد (به موارد منع مصرف مراجعه کنید). آمفتامین‌ها و مشتقات آمفتامین تا حدی توسط CYP2D6 متابولیزه می‌شوند و مهار جزئی CYP2D6 را نشان می‌دهند.
3. در صورت بروز علائم سندرم سروتونین، درمان با داروهای همزمان سروتونرژیک را بلافاصله قطع کنید و درمان علامتی حمایتی را شروع کنید. مصرف همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک یا مهارکننده‌های CYP2D6 تنها در صورتی باید انجام شود که منافع بالقوه خطر بالقوه را توجیه کند.
4. اگر از نظر بالینی ضروری است، شروع درمان با دوزهای کمتر، نظارت بر بیماران از نظر بروز سندرم سروتونین در طول شروع یا تیتراسیون دارو و آگاه کردن بیماران از افزایش خطر ابتلا به سندرم سروتونین را در نظر بگیرید.

عوارض جانبی داروی لیز دگزامفتامین (lisdexamfetamine)

تهوع، استفراغ، یبوست، درد معده و شکم، از دست دادن اشتها، خشکی دهان، سردرد، عصبی بودن، سرگیجه، مشکل خواب، تعریق، کاهش وزن، تحریک‌پذیری و بی‌قراری برخی از عوارض داروی لیز دگزامفتامین می‌باشد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. در صورت بروز عوارض جانبی جدی از جمله تاری دید، ضربان قلب نامنظم، تغییرات ذهنی، خلق و رفتار (مانند بی‌قراری)، پرخاشگری، نوسانات خلقی، افسردگی، توهم، افکار و رفتار غیرطبیعی، افکار و اقدام به خودکشی، حرکات کنترل نشده، انقباض و لرزش عضلانی، علائم مشکلات جریان خون در انگشتان دست یا پا و… به پزشک مراجعه کنید.

1. بی‌اشتهایی
2. بی‌خوابی
3. خشکی دهان
4. سردرد و سرگیجه
5. درد بالای شکم
6. تحریک پذیری
7. مشکل رشد و نمو، کاهش وزن
8. حالت تهوع
9. اسهال
10. تشنج
11. هیپرهیدروزیس
12. افزایش فشار خون
13. افزایش ضربان قلب
14. استفراغ

تداخل دارویی لیز دگزامفتامین

1. تداخل دارویی خطرناک (جدی و نیاز به استفاده از داروی جایگزین): دسفلوران، دزیپرامین، دی هیدرو ارگوتامین، دی هیدرو ارگوتامین داخل بینی، دوکساپرام، دوکسپین، مسیلات ارگولوئید، ارگوتامین، اتر، ایمی پرامین، آیوبنگوان، ایزوفلوران، لوفپرامین، لورکاسرین، ماپروتیلین، متوکسی فلوران، متیل ارگونوین، نور تریپتیلین، اوزانیمود، سووفلوران، تدیزولاید، ترازودون، تری میپرامین، ویلازودون، یوهیمبه، آمی تریپتیلین، آموکساپین، کابرگولین، کلومیپرامین
2. تداخل خفیف: آمانتادین، جینسینگ آمریکایی، سلندین، دسموپرسین، دکس لانزوپرازول، اسموپرازول، اتوسوکسیماید، اکالیپتوس، گوارانا، لانزوپرازول، امپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول
3. تداخل دارویی (نیاز به پایش دقیق): سیپروهپتادین، دزیپرامین، دسونلوفاکسین، دکس کلر فنیر آمین، دکسفن فلورامین، دکسمدتومیدین، دکس متیل فنیدات، دکستروآمفتامین، دکستروآمفتامین ترنس درمال، دکسترومورامین، دیامورفین، دی اتیل پروپیون، دیفنوکسیل hcl، دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین، دیفنوکسیلات hcl، دیپیپانون، دوبوتامین، دوپامین، دوپکسامین، دورزولاماید، دوکسپین، دروپریدول، دروکسی دوپا، دولوکستین، ال تریپتان، افدرین، اپی نفرین، لوورفانول، لیتیوم، لوفپرامین، لوفکسیدین، لوپرازولام، لورازپام، لورمتازپام، لوکساپین، لوکساپین استنشاقی، اکسید منیزیم، ماپروتیلین، ماری جوانا، ملاتونین، میپریدین، مپروبامات، متاپروترنول، متادون، مت آمفتامین، متازولاماید، متیل دوپا، متیلن دی اکسی مت آمفتامین، متیل فنیدیت، میدازولام، میدودرین، میلناسیپران، میرتازاپین، مودافینیل، مورفین، motherwort، موکسونیدین، نابیلون، نالبوفین، ناراتریپتان، ناتگلینید، نور اپی نفرین، نور تریپتیلین

مصرف قرص لیز دگزامفتامین (lisdexamfetamine) در دوران بارداری و شیردهی

اطلاعات محدود موجود از متون منتشر شده و گزارش‌های پس از بازاریابی در مورد استفاده در زنان باردار برای اطلاع از خطرات مرتبط با دارو برای نقایص مادرزادی و سقط جنین کافی نیست. پیامدهای نامطلوب بارداری، از جمله زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد، در نوزادان متولد شده از مادران وابسته به آمفتامین دیده می‌شود.

مطالعات حیوانی داروی لیز دگزامفتامین

1. در مطالعات تولید مثل حیوانی، لیسدگزامفتامین دایمسیلات (یک پیش داروی دی-آمفتامین) هیچ تاثیری بر رشد مورفولوژیکی یا بقای جنین نداشت.
2. مطالعات قبل و بعد از تولد با lisdexamfetamine dimesylate انجام نشد. با این حال، تجویز آمفتامین به موش‌های باردار در طول بارداری و شیردهی باعث کاهش بقای توله سگ و کاهش وزن بدن نوزاد شد که با تاخیر در علائم رشد در دوزهای بالینی مرتبط آمفتامین مرتبط بود.
3. علاوه بر این، اثرات نامطلوب بر عملکرد تولیدمثلی در نوزادانی که مادرانشان با آمفتامین درمان شده بودند، مشاهده شد. اثرات عصبی شیمیایی و رفتاری طولانی مدت نیز در مطالعات رشد حیوانات با استفاده از دوزهای مرتبط بالینی آمفتامین گزارش شده است.
4. آمفتامین‌ها باعث انقباض عروق می‌شوند و در نتیجه ممکن است پرفیوژن جفت را کاهش دهند. علاوه بر این، آمفتامین‌ها می‌توانند انقباضات رحمی را تحریک کنند و خطر زایمان زودرس را افزایش دهند. نوزادانی که از مادران وابسته به آمفتامین متولد می‌شوند، در معرض خطر زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد هستند. نوزادان متولد شده از مادران مصرف کننده آمفتامین را از نظر علائم ترک مانند مشکلات تغذیه، تحریک‌پذیری، بی‌قراری و خواب آلودگی بیش از حد تحت نظر بگیرید.

تاثیر داروی لیز دگزامفتامین در شیردهی

بر اساس گزارش های موردی محدود در ادبیات منتشر شده، آمفتامین (d-یا d, l-) در شیر انسان وجود دارد، در دوزهای نسبی نوزاد از 2٪ تا 13.8٪ از دوز تنظیم شده با وزن مادر و نسبت شیر ​​به پلاسما در محدوده بین 1.9 و 7.5، هیچ گزارشی از اثرات نامطلوب بر روی شیرخوار تغذیه شده با شیر مادر وجود ندارد. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی در نوزادان شیرده، از جمله واکنش‌های جدی قلبی عروقی، افزایش فشار خون و ضربان قلب، سرکوب رشد و واسکولوپاتی محیطی، به بیماران توصیه می‌شود که شیردهی در طول درمان قطع شود.

شرایط نگهداری داروی lisdexamfetamine

داروی لیز دگزامفتامین (lisdexamfetamine) باید در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. همچنین تا حدامکان از کودکان و حیوانات دور نگه داشته شود و درصورت خرابی یا تمام شدن تاریخ مصرف آن را به درستی دور بریزید.

کلام آخر در مورد داروی لیز دگزامفتامین

همان طور که در این مقاله از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز اشاره کردیم، نتایج آزمایشات بالینی نشان داده‌اند که لیز دگزامفتامین علاوه بر کاهش علائم افسردگی و اضطراب، دارای توانایی بهبود عملکرد حافظه و توانایی یادگیری می‌باشد. این ویژگی‌ها، این دارو را به یک گزینه جذاب و مؤثر در درمان بیماران با اختلالات مغزی تبدیل کرده‌ است. به طور کلی، لیز دگزامفتامین با ارائه راهکارهای مطلوب در درمان بیماری‌های مغزی، یک گام مهم به سوی بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری‌ها برداشته است.

منبع سایت: Medscape