آگهی

با رای پارلمان، نه‌ تنها به ماه‌ها بلاتکلیفی استکهلم آن هم با توجه به ناامنی‌های ناشی از تهدیدات روسیه پایان داده شد بلکه گام نهایی برای تکمیل تغییر سیاست امنیتی سوئد که بطور تاریخی هم در جریان دو جنگ جهانی و هم جنگ سرد همواره بی‌طرف محسوب می‌شد، برداشته شد.

رای موافق پارلمان مجارستان پس از سفر روز جمعه اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد عملی شد که طی آن دو کشور قرارداد تسلیحاتی امضا کردند.

روز دوشنبه ۱۸۸ قانونگذار پارلمان مجارستان با این عضویت موافقت کردند، ۶ نفر رای مخالف دادند و هیچ رای ممتنعی نیز داده نشد.

آخرین رایزنی‌ها برای تصویب این طرح در حالی انجام شد که دولت ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان از سوی متحدان ناتو برای تصویب این طرح تحت فشار بود.

رهبران غربی معتقدند با عضویت دو کشور سوئد و فنلاند در ناتو، در عمل آن چیزی روی داده که ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه با حمله به اوکراین سعی در جلوگیری از تحقق آن داشت که گسترش این اتحاد نظامی به دیگر کشورهای اروپایی بود.

کارشکنی‌های ترکیه و مجارستان

فنلاند سال گذشته به عضویت ناتو درآمد اما سوئد برای طی همان مسیر با دو مانع عمده یعنی سنگ اندازی‌های ترکیه و مجارستان روبرو بود که هردو نسبت به سایر اعضای ائتلاف، روابط بهتری با روسیه داشتند.

ترکیه خواستار اقدام شدیدتر سوئد علیه اعضای حزب کارگران کردستان (پ‌.ک‌.ک) بود و رجب طیب اردوغان حتی موافقت آمريكا با فروش جت‌های جنگنده اف-۱۶ به تركيه را یکی دیگر از پیش شرط‌های تصویب این طرح در پارلمان دانسته بود.

ماهیت مخالفت‌های مجارستان چندان واضح نبود چراکه ویکتور اوربان بیشتر از انتقادات سوئد در قبال وضعیت دموکراتیک کشورش اعلام نارضایتی می‌کرد.

ویکتور اوربان که از ارسال سلاح به کشور همسایه اوکراین خودداری و بارها از تحریم‌های غرب علیه روسیه انتقاد کرده بود، بار دیگر در روز دوشنبه خواستار برقراری آتش‌بس در اوکراین شد.

انتظار می‌رود مصوبه پارلمان مجارستان ظرف چند روز آینده توسط رئیس جمهور مجارستان امضا شود و پس از آن، سوئد رسما به سی و دومین عضو این ائتلاف نظامی تبدیل خواهد شد.

البته سوئد در دهه‌های اخیر همکاری‌های بسیاری با ناتو داشته و به عملیات این ائتلاف در مکان‌هایی مانند افغانستان نیز کمک کرده است؛ با این وجود انتظار می‌رود که این عضویت، برنامه‌ریزی دفاعی و همکاری در جناح شمالی ناتو را ساده کند.

سوئد همچنین دارای تجهیزاتی مانند زیردریایی‌های پیشرفته متناسب با شرایط دریای بالتیک و ناوگان قابل‌توجهی از جت‌های جنگنده گریپن (تولید سوئد) است که توان نظامی این ائتلاف را افزایش می‌دهد.