به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از وبگاه آر تی، بر اساس این نظرسنجی، سلامت روانی مردم انگلیس از زمان همه‌گیری ویروس کرونا سقوط کرده است و هیچ نشانه‌ای از بهبودی وجود ندارد.
چهارمین گزارش سالانه «وضعیت روانی جهان» که ساپین لبز هفته گذشته منتشر کرد، سلامت روانی ۴۱۹ هزار ۱۷۵ شرکت‌کنندهِ دارای اینترنت را در ۷۱ کشور ارزیابی کرد. نتایج، تصویری تلخ از وضعیت در کشور‌های انگلیسی زبان ترسیم کرد. از میان ۷۱ کشور مورد بررسی، کشور‌های انگلیسی زبان انگلیس، ایرلند، استرالیا و نیوزلند در ربع پایینی قرار دارند و ساکنان انگلیس تنها از ازبکستان خوشحال ترند. این نظرسنجی، انگلیس را از نظر سلامت روانی کلی جمعیت، هشت رتبه پس از یمن و ۱۲ رتبه پس از اوکراین قرار داده است. حدود ۳۵ درصد از مردم انگلیس گفته‌اند «مضطرب یا در حال تقلا» هستند. این رقم نسبت به سال گذشته، زمانی که انگلیس در جایگاه آخر رتبه‌بندی قرار گرفت، تنها ۰/۷ درصد کاهش داشته است. بنیاد ساپین لبز برای تعیین سلامت روان کلی هر کشور، از افراد درباره «خلق و نگرش»، «خودِ اجتماعی»، «محرک و انگیزه» و «انطباق پذیری و انعطاف پذیری» و سایر مقولات ۴۷ سئوال پرسید. در حالی که ساپین لبز اشاره کرد پاسخ به این سؤالات ذاتاً ذهنی است، گزارش‌های دیگر به نتایج مشابهی رسیده‌اند.
در بحبوحه کاهش تاریخی میزان استاندارد‌های زندگی، دفتر آمار ملی انگلیس ماه نوامبر اعلام کرد مردم این کشور در سال منتهی به مارس، کاهش میزان شادی و رضایتمندی فردی را تجربه کردند. نشریه پزشکی لنست ماه گذشته در گزارشی اعلام کرد حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در انگلیس اکنون منتظر دریافت کمک‌های مربوط به سلامت روانی هستند. ساپین لبز اعلام کرد سطوح سعادتمندی ذهنی در همه کشور‌های انگلیسی زبان در زمان همه‌گیری ویروس کرونا کاهش یافته است و اینکه این کاهش بدون اینکه نشانه‌ای از بهبود وجود داشته باشد ادامه می‌یابد. علاوه بر این، در این گزارش اعلام شد سعادتمندی ذهنی در کشور‌هایی کمتر است که عموماً از غذا‌های فراوری شده استفاده می‌شود و کودکان در سن پایین‌تر گوشی هوشمند استفاده می‌کنند.
جمهوری دومینیکن در صدر فهرست خوشحال‌ترین کشور جهان قرار داشت و سریلانکا و تانزانیا در جایگاه‌های دوم و سوم قرار داشتند. همه ۱۰ کشوری که در صدر فهرست خوشحال‌ترین کشور‌های جهان قرار داشتند، در آفریقا آسیا یا آمریکای لاتین قرار دارند. ساپین لبز در گزارش خود اعلام کرد این الگو نشان می‌دهد که ثروت و توسعه اقتصادی بیشتر لزوماً به سعادتمندی ذهنی بیشتر منجر نمی‌شود.