طلای سرخ

نشان تجارت – زعفران کالایی استراتژیک در اقتصاد کشور است که بر معیشت روستائیان و اقتصاد کلان ایران رنگ و بوی تازه ای داده است.  با توجه به تاثیر زعفران در وضعیت اقتصادی کشور می توان به این ادویه لقب کالای فوق استراتژیک ایران را داد. از سویی زعفران به عنوان یکی از گران‌ ترین ادویه‌ های جهان به دلیل دشواری در پروسه تولید آن شناخته می شود. ایران در تولید زعفران انحصار دارد، اما با وجود ظرفیت فراوان، تاکنون تلاش‌ های کافی در زمینه تحقیقات و برنامه‌ریزی بلندمدت برای حفظ این جایگاه و بهبود بازار مصرف آن صورت نگرفته است.

براساس گزارش شورای ملی زعفران، در حالی که کشاورزان زعفران را با قیمت ۳۰ میلیون تومان به ازای هر کیلو فروش می‌کنند، در بازار قیمت زعفران همان کیلویی تا ۱۱۰ میلیون تومان عرضه می‌شود اما نکته قابل تأمل این است که مشخص نیست که سود ۲۶۶ درصدی هر کیلو زعفران به جیب کدام افراد می‌رود. در همین رابطه خبرنگار گسترش نیوز در گفتگو با فرشید منوچهری دبیر شورای ملی زعفران به بررسی دغدغه های مختلف در زمینه تولید و فروش زعفران پرداخته است که در ادامه می خوانیم.

تولید زعفران گران تمام می شود

فرشید منوچهری دبیر شورای ملی زعفران به خبرنگار گسترش نیوز گفت:  پروسه تولید و کشت زعفران در دسته بندی محصولات پر هزینه به حساب می آید. بنابراین قیمت تمام شده زعفران، کاملا منطقی است. هر کیلوگرم گل زعفران از حدود ۲۱۰۰ گل زعفران تشکیل شده است. برای تولید هر کیلوگرم زعفران خشک از نوع سرگل، به ۱۰۵ کیلوگرم گل زعفران یا ۲۳۰ هزار عدد گل زعفران نیاز است.

وی افزود: از طرفی اگر قیمت زعفران را در حال حاضر با سنوات گذشته مقایسه کنید، به این موضوع پی می برید که چندان هم افزایش قیمت نداشته است. باید ارزش ۱۱۰ میلیون تومان پول سال جاری را مثلا با سال گذشته مقایسه کنید و ببینید آیا به همان میزان باقی مانده است یا خیر؟ بنابراین قیمت زعفران را نمی توانیم گران بدانیم.

دبیر شورای ملی زعفران درباره تاثیر عرضه زعفران  در بورس کالا گفت: بورس ما محدود به داخل کشور است و فقط در بازارهای داخلی معاملات انجام می شود. اگر می توانستیم وارد بازارهای جهانی و بورس بین الملل شویم، قطعا بر وضعیت صادراتی و بازار زعفران اثر گذار بود. اگر بورس باعث حمایت از کشاورز شود و همچنین منجر به کشف قیمت مناسب در حوزه زعفران شود، می توان گفت که در این موضوع اثرگذار بوده است.

طلای سرخ

منوچهری ادامه داد: اگر زعفران هر کیلو ۱۱۰ میلیون تومان قیمت دارد از این پول چقدر کشاورز سود می برد؟ شاید به جرات بتوان گفت بالای ۹۰ درصد کشاورزان زعفران خود را در فصل برداشت به قیمت خیلی کمتر از ارزش واقعی آن فروخته اند. اگر بورس عاملی شود که بتوان این سود را به کشاورز برگرداند و یا ارزش افزوده آن طوری باشد که کشاورز از آن منتفع شود، این اقدام را می توان سودمند دانست. در غیر این صورت اگر قرار باشد فقط ۴ شرکت بزرگ و یا ۴ فرد مهم در بورس از این عرضه زعفران سود ببرند، این اتفاق برای کشاورز و آن زعفران کار فایده ای نخواهد داشت.

دبیر شورای ملی زعفران در پایان به خبرنگار گسترش نیوز گفت:  بورس وقتی می تواند مثمرثمر باشد که زعفران را در زمان درست از کشاورز خریداری کرده و همچنین با حمایت شرکت های بورسی به رشد تولید و فروش زعفران کمک کند. حال این شرکت های بورسی می تواند در دسته شرکت هایی باشد که خرید و فروش زعفران را انجام می دهند و همچنین شرکت هایی که درخواستگاه آن زعفران نقش اساسی را ایفا می کند. از طرفی انبارهای بورسی هم نقش مهمی دارند به این دلیل که زعفران کشاورز می تواند به این انبارها انتقال یابد و تشکیلاتی در اختیار آن ها گذاشته شود تا زعفران با قیمت تمام شده مناسب تری به دست مصرف کننده برسد. در غیر این صورت نمی توان خیلی نقش پر رنگی را برای بورس کالا در حوزه رشد تولید و رونق کشت زعفران در کشور اشاره کرد.

source
سئو سایت

توسط jahankhabari