از عصر یک‌شنبه ۳۰ اردیبهشت که اخبار اولیه درباره سانحه برای بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، رئیس‌ جمهور ایران و هیات همراه او منتشر شد تا زمان اعلام رسمی کشته شدن آن‌ها آنچه به شدت مشهود بود، انتشار اخبار متفاوت و عموما متناقض از این سانحه بود.

آگهی

بررسی نحوه اطلاع‌رسانی درباره سانحه بالگرد حامل ابراهیم رئیسی نشانی آشکار از ضعف مدیریت اخبار مربوط به این حادثه در نهاد ریاست جمهوری ایران و صدا و سیمای ایران دارد.

اگرچه خبر سانحه بالگرد حامل رئیس جمهور با توجه به آثار احتمالی بعدی آن بسیار مهم بود اما نظام خبری این حادثه مغشوش و عموما ضد و نقیض بود. گویی مسئولان ایران متوجه نبودند که جامعه انسانی مانند آزمایشگاه نیست که بتوان با کنترل متغیرهایش به هر نتیجه دلخواه رسید.

در مورد رویداد سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان که رسانه‌های جهان را به خود مشغول کرده بود، هر فرد و مقام دولتی و نظامی اجازه یافت تا هر اطلاعات درست و نادرستی را بازگو کند.

در ابتدا برخی از رسانه‌ها اعلام کردند که بالگرد حامل رئیس جمهور به دلیل مه‌آلود بودن هوای منطقه شمال آذربایجان شرقی بر زمین نشسته و کاروان او به صورت زمینی راهی تبریز شده‌ است.

حتی برخی از منابع محلی مدعی شدند که بالگرد حادثه‌دیده احتمالاً متعلق به همراهان رئیس جمهور بوده است.

سپس همان رسانه‌ها به نقل از برخی مقام‌های ایران از «فرود سخت» بالگرد حامل رئیسی خبر دادند اما بلافاصله همان رسانه‌هایی این اخبار را منتشر کرده بودند، به نقل از مقام‌های دیگر دولتی و نظامی آن‌ها را تکذیب کردند.

گویی برای مقام‌های ایرانی زیاد مهم نبود که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، مهم‌تر آن بود که شهروندان این کشور که به خبر صحیح نیاز داشتند از آن محروم شوند.

در آخرین مورد، خبرگزاری رسمی ترکیه، آناتولی از کمک پهپاد این کشور برای پیدا کردن بالگرد حامل ابراهیم رئیسی خبر داد اما هلال احمر ایران اعلام کرد که در عملیات جستجو و امداد فقط نیروهای ایرانی مشارکت داشته‌اند.

تناقض‌گویی‌ها در مورد سانحه سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی در حالی است که پیش از این نیز برخی از رسانه‌های ایرانی با وجود صحت خبر منتشر شده خود، بنا به دلایلی مانند فشارهای یک مقام مسئول یا نهاد امنیتی، مجبور به تکذیب یا حذف خبرشان شده بودند.

به عنوان نمونه، در ماجرای اختلال در سامانه هوشمند سوخت، یکی از روزنامه‌های ایران در فردای این رویداد هیچ خبری از آن منتشر نکرد.

بر اساس گفته برخی از خبرنگاران شاغل در ایران، آن‌ها به‌هنگام بحران در کشور با دو گروه مواجه می‌شوند. نخستین گروه، وزارتخانه‌های غیرامنیتی و دومین گروه در برابر خبرنگاران، نهادهایی امنیتی هستند. آن‌ها بر این نظرند که نهادهایی که در تأمین امنیت جامعه نقش دارند بیشترین فشار را بر رسانه‌ها وارد می‌کنند.

به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

اینک در جریان اطلاع‌رسانی در مورد سانحه برای بالگرد حامل ابراهیم رئیسی گویی هر سازمان و اداره‌ای بیشتر به فکر خودش بود تا نظام رسانه‌ای.

یاشار سلطانی، روزنامه‌نگار ایرانی که روی مفاسد اقتصادی تمرکز دارد در حساب کاربری خود در شبکه ایکس در انتقاد از نحوه اطلاع‌رسانی درباره سانحه سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی نوشت: «دروغ گفتن‌های قبلی، هم اعتبار رسانه‌های رسمی را زائل کرده و هم تبدیل به عادت شده است.»

او در ادامه نوشت: «ابتدا گفتند: سالم فرود آمده؛ بعد فرمودند: زمینی به تبریز رفته؛ سپس افزودند: فرود سخت داشته؛ بعد اظهار کردند: تماس تلفنی داشته و نهایتا کم‌کم دعوت به دعا کردند و شب عید، جشن را تبدیل به عزا؛ چرا مردم را اینقدر نامحرم و ساده لوح می‌پندارید؟»

source
سئو سایت

توسط jahankhabari.ir