آندره مک‌دونالد، نویسنده اصلی، که این مطالعه را به عنوان بخشی از کار دکترای خود در دانشگاه تورنتو رهبری می‌کرد، می‌گوید:« ما یک ارتباط بسیار قوی بین مصرف حشیش و خطر ابتلا به اختلال روانپریشی در نوجوانی پیدا کردیم. شگفت‌آور است که شواهدی از این ارتباط در بزرگسالی پیدا نشد.»

این یافته ها در 22 می در مجله Psychological Medicine منتشر شد. اپیزودهای روان پریشی شامل یک وضعیت روانی خطرناک است که در آن افراد ارتباط خود را با واقعیت از دست می‌دهند. این دوره‌ها می‌توانند به قدری از کنترل خارج شوند که افراد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

محققان تورنتو خاطرنشان کردند که استفاده از ماریجوانا می‌تواند به تحریک روان‌پریشی کمک کند، و قدرت این ماده در حال حاضر بسیار قوی‌تر از دهه‌های گذشته است. آنها تخمین می‌زنند که میانگین قدرت THC حشیش در کانادا از تقریباً 1٪ در سال 1980 به 20٪ در سال 2018 افزایش یافته است.

چگونه این گیاه فوق العاده قوی بر مغز در حال رشد نوجوانانی که از آن استفاده می‌کنند تأثیر می‌گذارد؟

برای پی بردن به این موضوع، مک دونالد و همکارانش به داده‌های نظرسنجی بیش از 11000 جوان در استان انتاریو کانادا و همچنین سوابق استفاده از خدمات بهداشتی استانی از جمله بستری شدن در بیمارستان، ویزیت‌های اورژانس ویزیت‌های سرپایی نگاه کردند. آنها ارتباط بسیار قوی بین مراجعه به بیمارستان برای روان‌پریشی و مصرف ماریجوانا توسط نوجوانان پیدا کردند. در واقع، این مطالعه نشان داد که از هر 6 نوجوانی که برای یک دوره روان‌پریشی در بیمارستان بستری می‌شوند، 5 نفر سابقه مصرف ماریجوانا داشتند.

مک دونالد در انتشار خبری ICES تاکید کرد که اکثریت قریب به اتفاق نوجوانانی که از حشیش استفاده می‌کنند به اختلال روانپریشی مبتلا نمی‌شوند. با این حال، او همچنین خاطرنشان کرد که طبق این داده‌ها، اکثر نوجوانانی که با اختلال روان‌پریشی تشخیص داده می‌شوند، احتمالاً سابقه مصرف حشیش دارند. این مطالعه فقط می‌تواند ارتباط بین مصرف ماریجوانا و روان‌پریشی را نشان دهد، نه علت و معلولی. این امکان وجود دارد که نوجوانانی که قبلاً در برابر روان‌پریشی آسیب‌پذیر بودند، بیشتر مستعد خوددرمانی با ماری جوانا بودند. ژنتیک و آسیب‌های شخصی در زندگی نوجوانان نیز ممکن است نقش داشته باشد.

سوزان باندی، نویسنده ارشد این مطالعه، بیان کرد:« با این حال، ارتباط آماری بین مصرف ماری‌جوانا و دوره‌های روان‌پریشی بسیار قوی بود. از آنجایی که محصولات تجاری ماریجوانا به طور گسترده‌تری در دسترس هستند و محتوای THC بالاتری دارند، توسعه استراتژی‌های پیشگیری که نوجوانان را هدف قرار می‌دهد، مهم‌تر از همیشه است.»