دولت چهاردهم و گره بزرگ در کارگروههای تعیین وزرا
گروه سیاسی – سید مجتبی نعیمی: دولت جدید با هدایت دکتر ظریف در حال تعیین وزرای آینده است. برای این منظور، یک شورای راهبردی و چند کارگروه درست شده. دو سری ویژگی هم منتشر کردند که قرار است براساس این ویژگیها، وزرا انتخاب شوند. همه این اقدامات و یکسری کارهای دیگر انجام شده تا عملاً ثابت شود انتخاب وزرا براساس یکسری ضوابط است نه رانت و لابی. اما …
به گزارش بولتن نیوز، اما تا وقتی ویژگیهای انتخاب وزرا ( خصوصا آن ویژگیهای ۱۸ گانه) عینی و عملیاتی نشوند و از آن مهمتر، تا وقتی معلوم نشود چرا از بین گزینههای موجود، فرد انتخاب شده بهتر از سایر افراد است، این شوراها و کارگروهها، همان لابی و رابطه سالاری خواهد بود. فقط فرقش این است که اینبار جلوی چشم همه صورت میگیرد و اسمش هم این است که ما ضابطه سالاری کردیم. اینکه میگویم باید عینی و عملیاتی شود یعنی چه؟ با مثال توضیح میدهم.
در آن ویژگیهای ۱۸ گانه بیان شده وزیر باید اشتهار به پاک دستی، صداقت و شجاعت داشته باشد. ( بند شماره ۲) خب یک سوال: مگر دولتهای دیگر برای انتخاب وزیر همینها را نمیگفتند؟ یا مثلا میگفتند وزیر باید پاک دست و شجاع نباشد؟ صرف گفتن این کلیات که دردی را دوا نمیکند. این تلاشها وقتی ارزشمند است که معلوم شود معیارهای قابل اندازهگیری پاک دستی، صداقت و شجاعت چیست و چرا فلان کسی که به عنوان وزیر انتخاب میشود، از بقیه رقبا پاک دستتر و صادقتر و شجاعتر است؟ لذا تا وقتی تفاوت افراد با معیارهای عینیِ قابلِ اندازهگیری، برای همگان شفاف نباشد، عملا اتفاق جدیدی نیفتاده.
از این گذشته، متر و معیار افرادی که برای کارگروههای انتخاب وزرا تعیین شدهاند چه بوده؟ آیا دیگرانی هم برای این کارگروهها پیشنهاد شده بودند؟ چرا اینها بله و آنها نه؟ مثلا گفته شده بود باید دو نخبه دانشگاهی در هر کارگروه باشد. واقعاً این نخبه دانشگاهی را چطور انتخاب کردید؟ آنهم از بین این همه دانشگاه. یا مثلا گفته شده بود برای هر کارگروه یک خانم باید باشد. از بین این همه خانم نخبه، چطور به این افراد رسیدید؟ و چرا خانمهای دیگر نه؟ و اصلا آنهایی که انتخاب نشدند چه افرادی بودند؟
اینها سوالات و ابهاماتی است که تا دیر نشده و تا با سوالات و ابهامات دیگر تل انبار نشده باید پاسخ داده شود. البته یک مشکل دیگر هم این وسط وجود دارد که به نظرم باید مورد تجدید نظر جدی قرار بگیرد و آن هم نکتهای بود که دکتر ظریف در توضیحات تلویزیونی خود بیان کردند. اینکه اگر گزینه معرفی شده اقلیت دینی باشد یا اهل فلان قوم باشد امتیاز دارد و اگر نباشد هیچ. واقعاً این معیارها از کجا در آمده است؟
دکتر پزشکیان که حافظ نهجالبلاغه است بهتر از بنده میداند مرحوم سید رضی در حکمتهای نهجالبلاغه (حکمت ۸۱) کلامی از امیر المومنین میآورد که در ذیلش میگوید: «این از کلماتی است که قیمتی برای آن تصور نمیشود و هیچ سخن حکیمانهای هم وزن آن نیست و هیچ سخنی نمیتواند هم ردیف آن قرار گیرد». و آن کلام ابوتراب روحی فداک این است: «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ. ارزش هر کس به اندازه کاری است که میتواند آن را به خوبی انجام دهد.»
معنی این کلام شفافتر از آنیست که لازم به توضیح باشد. حالا اگر برای انتخاب افراد کابینه بخواهیم همین یک قاعده را در نظر بگیریم باید صرفاً توانمندی افراد در پذیرش مسئولیت ویژهای که قرار است به آنها بدهیم را بسنجیم و متر و معیارهای دیگر چندان اصالت و موضوعیت ندارند. به عبارت دیگر، اگر یک اهل تسنن بهتر از بقیه گزینهها بلد است وزارت اقتصاد را بچرخاند قاعدتاً باید کار را به او داد. البته نه بخاطر اینکه از برادران اهل تسنن است بلکه چون «میتواند آن را به خوبی انجام دهد.»
هرچند در دولت قبلی، توصیههایی کردیم و کسی نشنید. اما امیدواریم در این دولت، گوش شنوایی برای شنیدن توصیهها باشد. علی ایحال برای دولت آقای پزشکیان آروزی توفیق داریم.
source