روزنامه جوان دولت را متهم کرده که درحال تحریف مفهوم وفاق است و نوشته: با ارائه تعریف‌های بدلی، تحقق وفاق ملی را به بیراهه و انحراف و انحظاط خواهند کشاند، همان‌طور که پیش از این مفاهیمی مقدسی، چون اصلاح‌طلبی و اعتدال را دستخوش تحریف و بی‌اعتبار کردند.

رویداد ۲۴| وفاق ملی مد نظر دولت پزشکیان آنجا که به نیرو‌های دولت رئیسی و چهره‌های نزدیک به جلیلی پست می‌دهد مورد تایید روزنامه‌های اصولگرا است، اما هر وقت که منجر به پست گرفتن یک چهره اصلاح‌طلب بشود، چالش ایجاد می‌کند!
اعتراض و انتقادات تند رسانه‌های اصولگرا به انتصابات دولت چهاردهم شاهد این مدعا است. حالا یا مثل «کیهان» صریح و بی‌پرده از افراد نام برده و اتهام‌زنی می‌کنند یا مثل «جوان» اصل مفهوم «وفاق ملی» زیر سوال می‌برند!

مهدی سعیدی در سرمقاله امروز روزنامه جوان با عنوان «ضرورت تبیین مختصات وفاق» نوشته: «تعبیر دولت وفاق مدنظر او البته مفهومی مبهم است که نیازمند تعریف ابعاد آن است، اما آنچه در قالب بستن اعضای کابینه ظهور پیدا کرد، استفاده از چهره‌هایی متفاوت از جناح‌های سیاسی مختلف کشور است. کابینه‌ای که در آن همتی و ظفرقندی و عراقچی و صالحی امیری، در کنار مؤمنی و کاظمی و خطیب و علی‌آبادی قرار گرفته‌اند تا بر مشکلات کشور فائق آیند.»
این روزنامه اصولگرا که از ترکیب کابینه پزشکیان راضی نیست، درک دولت از وفاق ملی را زیر سوال برده، بیاناتی که رهبری در ادوار گذشته و بسته مسائل روز درباره وفاق گفتند را ذکر کرده و نوشته: «آنچه تحت عنوان وفاق مطرح می‌شود در منظومه ایشان مبنا و حدود و ثغوری دارد. از نگاه معظم‌له وفاق باید حول: «نظام اسلامی، احکام مقدسه اسلام، قانون اساسی – که قانون اساسی هم منطبق بر احکام اسلامی است – قوانین کشور – که لااقل اغلب آن‌ها منطبق بر قوانین اسلامی است؛ اگر نگوییم همه‌اش منطبق است» (۲۶/۱/۱۳۷۹) شکل بگیرد. به واقع با قبول داشتن مفاهیم فوق است که امکان همدلی و وفاق ممکن خواهد شد، وگرنه وفاق با آن‌هایی که از نظام اسلامی عبور کرده و قانون اساسی کشور را قبول ندارند یا آنکه با نگاه‌های سکولار از احکام مقدس اسلامی فاصله گرفته‌اند، در عرصه فعالیت‌های سیاسی بی‌معنا خواهد بود. چنین افرادی راهی برای حضور در قدرت نخواهند داشت.»
روزنامه جوان دولت را متهم کرده که درحال تحریف مفهوم وفاق است و نوشته: ««وفاق» مانند هر کلیدواژه دیگری نیازمند تعریف است و رئیس‌جمهور دولت چهاردهم نیز باید در این مسیر باید پیشگام باشد و در این فرایند به شاخص‌های مدنظر رهبری توجه ویژه نماید، که اگر چنین نشوند، دیگرانی با ارائه تعریف‌های بدلی، تحقق وفاق ملی را به بیراهه و انحراف و انحظاط خواهند کشاند، همان‌طور که پیش از این مفاهیمی مقدسی، چون اصلاح‌طلبی و اعتدال را دستخوش تحریف و بی‌اعتبار کردند.»