غلامرضا کحلکی، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با ایکنا، درباره اولویت‌های سیاست خارجی دولت چهاردهم اظهار کرد: با توجه به گذشته موفقی که در دوران شهید امیرعبداللهیان دنبال شده است اولین اولویت سیاست خارجی در دولت جدید باید توجه به دیپلماسی پیرامونی یا دیپلماسی منطقه‌ای باشد. اساساً از آنجایی که سیاست خارجی ادامه سیاست داخلی است، وظیفه دستگاه دیپلماسی فرصت‌سازی در حوزه‌های گوناگون از جمله حوزه اقتصادی برای پیشرفت و توسعه در داخل است و لذا این دیپلماسی منطقه‌ای باید برای جمهوری اسلامی ایران از حیث اقتصادی، فرهنگی و سیاسی فرصت‌سازی کند.

وی افزود: دستگاه سیاست خارجی دولت چهاردهم باید جمهوری اسلامی ایران را در تراز یک کنشگر فعال در عرصه بین‌الملل مطرح سازد و این دیپلماسی باید بتواند تنش‌های موجود در منطقه را مدیریت کند. از سوی دیگر وزارت امور خارجه دولت چهاردهم باید جمهوری اسلامی ایران را در جایگاه یک طرف مؤثر در تعاملات بین‌المللی قرار دهد.

کارشناس مسائل بین‌‎الملل بیان کرد: یکی از موضوعات مهم در کنشگری جمهوری اسلامی ایران در عرصه منطقه‌ای به مسئله غزه ارتباط دارد. کنشگری فعال در حمایت از جبهه مقاومت و ایجاد بسترهای منطقی برای نقش‌آفرینی جمهوری اسلامی ایران در تقویت جبهه مقاومت موضوع اصلی کنشگری‌ سیاست خارجی است که دولت چهاردهم باید پیرامون آن برنامه‌ریزی ویژه‌‌ای انجام دهد.

رویکرد دولت جدید به میدان و دیپلماسی 

کحلکی درباره رویکرد دولت جدید به مسئله رابطه میدان و دیپلماسی گفت: سیاست خارجی باید در حوزه اعمالی رابطه منطقی با سیاست‌های اعلامی داشته باشد. اساساً سیاست خارجی محل کنشگری فعال بازیگران عرصه بین‌الملل است و لذا جمهوری اسلامی ایران در دولت چهاردهم با واقعیت‌هایی در میدان روبه‌روست که باید مبتنی بر این واقعیت‌ها در تعامل و یا موازنه با مباحث داخلی و سیاست خارجی کنشگری فعال انجام دهد.

وی ادامه داد: از جمله واقعیت‌های میدانی پذیرش جایگاه برخی کنشگران میدانی است که جمهوری اسلامی ایران باید با آنها تنش‌زدایی کند. درست است که رابطه ایران با جبهه مقاومت، عراق، سوریه، لبنان و یمن تعریف می‌شود اما باید بتواند با دیگر کشورهای عربی مانند مصر، عربستان سعودی و غیره تنش را به حداقل ممکن برساند و اساساً کنشگری فعالی با این کشورها داشته باشد. 

این کارشناس مسائل بین‌الملل تأکید کرد: صحنه میدان در عرصه بین‌الملل نشان‌دهنده انزوای ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی است و اکنون فرصت بسیار خوبی است که جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی از آن استفاده کند. ازجمله فرصت‌های امروز ما استفاده از ابزارهای حقوق بین‌المللی مانند دیوان بین‌المللی دادگستری است و از سوی دیگر از طریق استفاده از این ابزار می‌توان پیگیر پرونده شهادت حاج قاسم سلیمانی، اسماعیل هنیه و محاکمه نتانیاهو و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بود.

رابطه ایران و اروپا در دوره جدید

کحلکی درباره رابطه ایران و اروپا در دوره جدید اظهار کرد: باید این رابطه مبتنی بر توازن در تئوری بازی‌ها باشد و یک مذاکره مؤثر و در عین حال با جایگاه برابر انجام پذیرد تا این مذاکره خیلی از موارد داخلی را معطل خود نگاه ندارد. آقای عراقچی به درستی اشاره کرد که باید برجام را در سطح و متن جدید پیگیری کرد و اساساً دولت جدید باید رابطه خودش را با گذشته سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تعریف کند و همچنین در عین حال سطح تعامل را به‌گونه‌ای که تأمین‌کننده منافع ملی ماست نگاه دارد.

وی گفت: هیچ متخصص روابط بین‌الملل نمی‌تواند بگوید تحریم‌ها بر اقتصاد ایران اثرگذار نبوده است. تحریم‌ها تأثیر منفی داشته و در سیاست‌های اقتصادی یک پای معادلات محسوب می‌شود. یکی از وظایف دولت‌ها مخصوصاً دستگاه دیپلماسی این است که درصدد رفع تحریم‌ها برآید. امروزه تحریم‌های فصل ششم و هفتم منشور سازمان ملل متحد متوجه ما نیست و در این زمینه خیلی با مسائل متعددی روبه‌رو نیستیم و جنس تحریم‌هایی که علیه ایران وضع شده از نوع خزانه‌داری آمریکا و یا مبتنی بر روابط خاصی است که آنها با اروپایی‌ها تنظیم کرده‌اند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه در دولت جدید ضمن اینکه باید روابط پویایی با نظام بین‌الملل وجود داشته باشد لازم است با پادمان‌هایی مثل منع گسترش‌ سلاح‌های هسته‌ای و سازمان ملل متحد وارد تعامل بیشتری شویم، گفت: تا آنجایی که می‌توان باید در معادلات بین‌الملل حضور فعال‌تری داشت.

کحلکی عنوان کرد: کشورهای اروپایی بازیگران اقتصادی محسوب می‌شوند و از تحریم‌های ایران متضرر شده‌اند و اگر با اینها وارد معادلات اقتصادی شویم قطعاً می‌توان بازیگری برد ـ برد را با اینها تجربه کرد و برای دولت می‌تواند مطلوب باشد. در اینجا لازم است اشاره شود که حوزه اصلی فعالیت این دولت باید ادامه‌ فعالیت دولت شهید رئیسی باشد؛ یعنی ابتدا سیاست منطقه‌گرایی و سپس عبور از سیاست منطقه‌گرایی را در دستورکار خود قرار دهد.

گفت‌وگو از سعید امینی

انتهای پیام