نکته قابل‌توجه آن است که تاب‌آورسازی نظام‌ها از یک سازمان به سازمان دیگر، از یک جامعه به جامعه‌ای دیگر و از یک حکومت به حکومتی دیگر با توجه به شرایط متفاوت خواهد بود. از طرفی، تاب‌آوری یکی از چرخش‌های تحول‌آفرین تصویر ایران آینده بوده که در این گزارش به ابعاد و بسترهای تحقق آن در ایران آینده اشاره شده‌است. 

این گزارش ضمن مرور مفاهیم تاب‌آوری و تاب‌آوری ملی، انواع تاب‌آوری در بخش‌ها و سطوح مختلف کشور از جمله اقتصاد، زیرساخت، جامعه و… و همچنین ویژگی‌های یک حکمرانی تاب‌آور، به تجربیات کشورها در حوزه تاب‌آوری را بررسی کرده است. 

این گزارش بیان می‌کند که این تجربیات نشان‌دهنده مسیر ایجاد تاب‌آوری در حکمرانی و اولویت‌های تاب‌آور‌سازی متناسب با شرایط یک کشور است. سپس مدل‌ها و راهبردهای حکمرانی تاب‌آور و بازیگران اصلی این عرصه در ادبیات پژوهشی این مفهوم بررسی شده و درنهایت به مختصات ایران کنونی اشاره شده‌ است. با توجه به وضعیت ایران در شاخص‌های متعدد تاب‌آوری، تصویر کلانی از وضعیت فعلی و تصویر آینده ایران تاب‌آور ترسیم شده‌است. به این ترتیب عوامل کلیدی مؤثر بر تصویر ایران تاب‌آور شناسایی شده و کمک می‌کند تا فاصله وضعیت موجود با وضعیت مطلوب مشخص شود. با درک وضعیت مطلوب، راهبردهای متناسب برای تحقق تصویر ایران پابرجا ارائه شده‌است.

این گزارش مهم‌ترین موارد تحقق تصویر ایران تاب آور را مطرح کرده که شامل این موارد می‌شود:

ـ تجدید گفتار سیاسی انقلاب اسلامی: به‌معنای تحکیم پیوند مردم با گفتمان انقلاب به‌عنوان امید نهایی آنها.

ـ همراه‌سازی مردم: به‌معنای اتکا به ظرفیت‌های مردمی.

ـ مقابله با فساد: در بستری وسیع به‌معنای اصلاح نظامات اداری، مهار بوروکراسی، شفافیت و پاسخ‌گویی، رفع تعارض منافع و از بین بردن موقعیت‌های تعارض منافع، حذف رانت‌ها و تبعیض‌های ناعادلانه، ایجاد فرصت‌های برابر، شایسته‌گزینی و شایسته‌مداری و همچنین بهره‌گیری از ابتکارات فناورانه در این راستا.

ـ سیاست‌های حمایت اجتماعی: از قبیل اصلاح نظام مالیاتی، شناسایی و پوشش خانوارها، اصلاح قیمت حامل‌های انرژی و تعیین فوری نهاد متولی تجمیع و تکمیل بانک جامع و برخط اطلاعات رفاهی و حل مسائل گلوگاه‌ی شناختی و عینی جامعه مانند خودرو، مسکن و….

انتهای پیام