گروه اقتصادی: در دنیای پرشتاب سفرهای هوایی، فرودگاه‌ها نه‌تنها محل عبور و مرور مسافران هستند، بلکه به محل‌هایی برای چالش‌های قانونی و اجتماعی تبدیل شده‌اند. یکی از این چالش‌ها اخیراً در فرودگاه امام خمینی (ره) رخ داده است، جایی که یک کارمند گمرک با اصرار بر اتهام قاچاق مواد مخدر به یک شهروند، ماجرای جنجالی را رقم زد.

به گزارش بولتن نیوز،در تاریخ مشخصی، س م م، مدیرعامل یک شرکت صادرکننده خدمات فنی و مهندسی، پس از بازگشت از یک مأموریت کاری به اتهامی غیرواقعی در گمرک فرودگاه مواجه شد. خانم ف ف، کارمند گمرک، با ادعای وجود مواد مخدر در وسایل این مسافر، اقدام به بازرسی دقیق و غیرمعمولی کرد.

اتهام وارد شده نه تنها شامل وسایل روزمره‌ای چون کفش و شکلات می‌شد، بلکه حتی یک کیک شکلاتی کوچک را نیز بهانه‌ای برای بازجویی و ایجاد پرونده‌ای بی‌اساس کرد. کارمند گمرک با اطمینان بر وجود مواد مخدر در این اقلام، ماجرا را به تیم حراست و مقامات قضایی کشاند.

این رفتار، نه تنها باعث آزار روانی و بی‌احترامی به این شهروند شد، بلکه خسارات مادی و معنوی سنگینی را به وی وارد کرد. در نهایت، دادگاه با بررسی دقیق مدارک، بی‌گناهی کامل این فرد را اعلام کرد و اتهامات وارده را غیرواقعی دانست.

در حالی که سیستم گمرکی باید مأموریت اصلی خود یعنی جلوگیری از قاچاق واقعی را دنبال کند، چنین رویکردهایی جای سؤالات بسیاری را باز می‌گذارد. آمارهای غیررسمی نشان می‌دهند که حجم گسترده‌ای از کالاهای قاچاق، از جمله کالاهای اساسی و مواد مخدر، بدون هیچ مانعی وارد کشور می‌شوند. در این میان، برخوردهای سلیقه‌ای با شهروندان عادی، نه تنها وقت و انرژی را تلف می‌کند، بلکه مسیر قاچاقچیان واقعی را نیز هموارتر می‌کند.

چرا سیستم گمرکی که باید در برابر قاچاق‌های میلیاردی ایستادگی کند، به جای هدف‌گیری افراد مشکوک و سازمان‌یافته، به شهروندی عادی با چند کیلو شکلات و یک جفت کفش یورویی گیر می‌دهد؟ آیا این رفتارها پاسخی به ناکارآمدی در مدیریت اصلی نیست؟

بر اساس ماده 4 قانون آیین دادرسی کیفری، اصل بر برائت است و هیچ‌گونه اقدام محدودکننده آزادی یا آسیب‌رسان به حیثیت افراد، بدون حکم قانون و رعایت مقررات مجاز نیست. این اتفاق نشان‌دهنده‌ی نقض این اصل بوده و ضرورت بازنگری در رفتار کارکنان گمرک را نشان می‌دهد.

این حادثه نه تنها به آبروی یک فرد خدشه وارد کرد، بلکه اعتماد عمومی به سیستم گمرکی و قضایی را نیز تحت تأثیر قرار داد. برای جلوگیری از تکرار چنین رخدادهایی، نیاز به آموزش بهتر کارکنان و تقویت نظارت بر رفتار آنها وجود دارد. همچنین، مبارزه با قاچاق واقعی باید در اولویت قرار گیرد، نه برخورد با شهروندانی که قربانی بدبینی یا عملکردهای نادرست می‌شوند.

آیا وقت آن نرسیده که به جای نمایش قدرت بر سر کیک‌های شکلاتی، به جنگ قاچاقچیانی برویم که ریشه‌های اقتصاد کشور را تهدید می‌کنند؟