حامیان دانشجویان زیر ضرب اکانت‌های سایبری:

گزارش‌های دانشجویان نشان میدهد که ریاست دانشگاه تهران با اشراف کامل به حوزه دانشجویی و سیاسی، همچنین تاریخچه وقایع دانشجویی در ایران تلاش می‌کند تا مانع از التهاب بیشتر دانشگاه شود، اما همزمان در فضای رسانه‌ای کشور «بحران زی»‌ها قصد دارند به بهانه حمایت از دانشجویان کسی را حذف کنند که بیشترین حمایت از دانشجویان را در کارنامه داشته و یا در حال حاضر دارد. همچنین نیرو‌های امنیتی به جای تمرکز بیشتر بر دانشجویان بهتر است نگران لباس شخصی‌هایی باشند که ممکن است فاجعه‌ای جبران ناپذیر خلق کنند.

رویداد ۲۴ | گروه سیاسی: نکته اساسی‌تر این است که پاجوش‌های مجلس قصد دارند از این اتفاق بهانه‌ای بسازند برای اثبات درستی «قانون مشاغل حساس». آنها قصد دارند اعلام کنند که سیاست استعلام‌ها برای مشاغل حساس یک سیاست کاملا درست است. سیاستی که در واقع تسری دادن نظارت استصوابی از نمایندگان مجلس به همه ارکان حکومت است. سیاستی که باعث شده هیچ فردی غیر از خودی‌ها نتوانند به سیستم مدیریتی وارد شوند. مدلی که موفقیت یا عدم موفقیت آن را در کارنامه عملکرد ۳۰ ساله صداوسیما که با همین سیاست اداره شده می‌توانید ببینید و همان را به کل جامعه تسری دهید.

چه اتفاقی افتاد؟

قتل امیرحسین خالقی دانشجوی دانشگاه تهران در نزدیکی کوی دانشگاه دو روایت متفاوت را شکل داد. روایت اول را دانشجویان دانشگاه ارائه کردند. آنها فضای اطراف دانشگاه را امن نمی‌دیدند و خواستار نظارت و کنترل بیشتر نیرو‌های انتظامی در این خصوص بود. این دانشجویان به سوابق گذشته در این زمینه نیز اشاره کردند. روایت دوم، روایتی امنیتی است. آنها بر این باورند که این قتل برای ایجاد یک اعتراض دانشجویی انجام شده و باید با آن به شدت برخورد سخت کرد. از همین رو بلافاصله «لباس شخصی ها» در اطراف دانشگاه حاضر شدند. همین مساله باعث تحریک بیشتر دانشجویان شده است. این روایت می‌تواند بحران زا باشد.

این میان رئیس دانشگاه تهران به میان دانشجویان رفته تا آنها را به آرامش دعوت کند و برای امنیت بیشتر آنها از مراجع مختلف درخواست کمک کند. اما شاهد حمله اکانت‌های سایبری به رئیس دانشگاه هستیم. دلیل آن را اتفاقا نه در وقایع امروز، بلکه باید در ۱۴۰۱ دید. جایی که رئیس دانشگاه از دانشجویان حمایت کرده بود.

حالا رئیس دانشگاهی داریم که استعلام‌های او به دلیل حمایت از دانشجویان در سال ۱۴۰۱ ارائه نمی‌شود. هم‌زمان، مخالفان تلاش می‌کنند ماجرا را امنیتی جلوه دهند. آنها از این فرصت استفاده می‌کنند تا نظارت استصوابی در مناصب را توجیه کنند.
اما واقعیت این است که مسئولیت امنیت شهروندان با نیروی انتظامی است و نیروی انتظامی اگر به وظایف خود و هشدار‌های پیش گفته شده دانشجویان عمل می‌کرد، امروز وضعیت چنین نبود. با این حال به جای باز کردن این گره با دست، چرا قرار است آن را با دندان سخت باز کنید؟

چرا به جای حضور سرداررادان و دادن اطمینان به دانشجویان برای ایجاد امنیت بیشتر، از لباس شخصی‌هایی استفاده می‌کنید که با یک شعار کوچک تحریک میشوند و ممکن است با فراخواندن دیگر دوستانشان بار دیگر وقایع تلخی همچون کوی دانشگاه و اتفاق دانشگاه شریف در سال ۱۴۰۱ را رقم بزنند؟ 
توصیه آخر هم به دانشجویان است: اجازه ندهید به اسم حمایت از دانشجو حامیان دانشجویان را حذف کنند.