گروه اقتصادی: در دل تاریکی‌های تصمیم‌گیری‌های اقتصادی ایران، داستانی شگفت‌انگیز از دو طرف مقابل روایت می‌شود؛ یک مدیرعامل سابق خودروسازی که با سند مصوبه در دست، به دنبال افزایش قیمت خودرو بود، و یک وزیر دولت که معتقد بود نباید مردم تحت فشار هزینه‌های سنگین قرار بگیرند. اما آیا این تنها یک اختلاف شخصی بود؟ یا جنگی عمیق‌تر از این درباره قدرت تصمیم‌گیری در بازار خودرو ایران وجود داشت؟  

به گزارش بولتن نیوز،هاشم یکه‌زارع، مدیرعامل سابق ایران‌خودرو، در یکی از گفته‌هایش ادعا کرد که افزایش قیمت خودروها بر اساس مصوبه‌ای از سران قوا تصویب شده بود. او در دفاع از این تصمیم، می‌گوید: «حق داشتم قیمت را بالا ببرم، زیرا این موضوع به توافق بالاترین مقامات رسیده بود.»  

اما این تصمیم به زودی با مخالفت وزیر صنعت، معدن و تجارت (صمت) آن زمان، رضا رحمانی، روبرو شد. رحمانی که به عنوان ناظر دولت بر بازار خودرو عمل می‌کرد، با اصرار بر کنترل قیمت‌ها، به یکه‌زارع گفت: «حق نداری قیمت را بالا ببری!»  

این اختلاف نظر تنها یک جدل ساده نبود. در پس‌زمینه، مردم ایران بودند که سال‌ها در صف خرید خودرو منتظر مانده بودند. دولت می‌خواست با کنترل قیمت‌ها، حداقل ظاهری از ثبات اقتصادی را حفظ کند، اما خودروسازان با استناد به هزینه‌های بالا و تورم شدید، می‌گفتند که افزایش قیمت اجتناب‌ناپذیر است.  

یکه‌زارع در ادامه می‌گوید: «به رحمانی گفتم این موضوع به تو ربطی ندارد. من مجوز افزایش قیمت را از بالاترین سطح گرفته‌ام.» اما این ادعای او تنها باعث تشدید تنش‌ها شد. در نهایت، نه قیمت خودروها کنترل شد و نه مردم توانستند به خودروی ارزان‌تر دسترسی پیدا کنند.  

این سؤال که تصمیم‌گیری درباره قیمت خودرو واقعاً دست کی است، همچنان بدون پاسخ باقی مانده است. آیا دولت با تمام قدرت خود می‌تواند این بازار را کنترل کند؟ یا خودروسازان با استناد به هزینه‌های تولید و سیاست‌های داخلی، حق تصمیم‌گیری دارند؟ یا شاید، این تصمیم‌گیری در دست یک نهاد بالاتر است که حتی دولت و خودروسازان هم باید از آن تبعیت کنند؟  

در این جنگ، نه وزیر رضا رحمانی توانست قیمت خودروها را کنترل کند و نه یکه‌زارع موفق شد افزایش قیمت را به اجرا بگذارد. مردم نیز در نهایت، بازاری را تجربه کردند که هم پر از ناامیدی و هم پر از نااطمینانی بود.

در انتها لازم به ذکر است در بولتن نیوز، همواره سعی کرده‌ایم با دقت و صداقت به بررسی رویدادها و گزارش‌های اقتصادی بپردازیم، حتی اگر این کار ما گاهی منجر به انتقاد از افراد یا نهادهایی شود که در عرصه تصمیم‌گیری قرار دارند. ممکن است در برخی موارد، واکنش‌های ما یا نقدی که از سویمان مطرح شده، با نظر شما هم‌راستا نبوده باشد؛ اما باید بگوییم، تمام این تلاش‌ها تنها برای یک هدف بوده است: رسیدن به حقیقت و خدمت به مردم. امیدواریم که این نقد و بررسی‌ها را نه به عنوان چالش، بلکه به عنوان فرصتی برای شفاف‌سازی و پیشرفت ببینید. ما را حلال دارید، زیرا در این راه، تنها به دنبال این بوده‌ایم که آینده‌ای بهتر برای همه رقم بخورد.»