انفجار همزمان صدها پیجر الکترونیکی حزبالله در ۱۷ سپتامبر، امنیتهای عالمی را به ک Cupertino چنین عملیات به همراه آورده است. در این حمله، حدود ۴۲ نفر، از جمله چهار غیرنظامی و دو کودک، کشته و حدود ۳۵۰۰ نفر مجروح شدند. این عملیات شاهکاری از اطلاعاتگرتی بوده که میتوان منتظر باشد برخی آن را “تروریسم دیجیتال” نامگذاری کنند.
بله 7 اکتبر، موساد که بنا به تصویرسازیها در فیلمها و سریالهای جاسوسی به عنوان تنظیمی قدرتمند شناخته میشد، یک ضربه سخت را از خود دریافت کرد. این عملیات علیه حماس، هیبت موساد را به شدیدی کاهش داد و آن با استهداف شخصیتهای کلیدی مانند صالح العروری و فؤاد شکر، تلاشهایی برای بازسازی اعتبار خود را آغاز کرد.
حزبالله نیز، گروهی با تجهیزات یکپارچه و آموزشهای کامل، با استفاده از موشکهای پراکنده مورد تأثیر قرار داد. این موشکها توانسته بودند حدود ۶۰۰۰۰ تن از ساکنان شمال اسرائیل را آواره کنند. اما همچنین، این گروه به این نتیجه رسید که ارتباطات تلفنهای همراه آنها نیز به خطر نشانده شدهاند، و به همین خاطر بازگشت به استفاده از پیجرها را در برگرفت. پس از حمله 7 اکتبر، حزبالله برای ارتباطات به مقامات خود از تلفنهای همراه استفاده نمیکرد و رویههای دیگر، مانند پیجرها، جایگزین آنها شد.
هدف اصلی موساد در این عملیات پیچیده، حمله به روحیه حزبالله و تضعیف ارتباطات جمعی آن بود. انفجار دستگاههای به بدن متصل، هم خرابکاری شبکه ارتباطات را ایجاد کرده و هم خسارتهای فیزیکی بسیار بر اعضای گروه وارد کرده است. بیمارستانها با حملات شدیدی مواجه شدند، از جمله افرادی که دستها، چشمها یا جراحات عمیق در ناحیه بدن خود داشتند.
اسرائیل قرار بود در صورت شروع جنگ کلی با حزبالله، این سیستمها را منفجر کند. اما سوءنیت دو نیروی حزبالله نسبت به پیجرها باعث تغییر برنامه و انفجار سریعتر آنها شد. اطلاع اسرائیل از این شکها تقویت کننده شد و به سرعت به اجرای عملیات اگاهی آورد.
به گفته خبرگزاریها، پیجرها ممکن است در مدریا تهیه شدهاند، یا در طول زنجیره تأمین تغییر شکل یا دستکاری شدهاند. تاریخ نشان میدهد که جاسوسی در زنجیره تأمین به تاریخ طولانی دارد، از جنگ سرد تا حملههای سایبری معاصر. نمونههای مشهوری از این عملیاتها شامل انفجار لولهکشی گاز در ۱۹۸۲ و حمله ویروس استاکسنت به ایران هستند.
موساد تصمیم گرفت با طراحی پیجرهای سفارشی به نام آپولوی طلایی، حزبالله را فریب دهد. این دستگاهها باتریهایی داشتند که مواد منفجره و دستگاههای شنود را در خود مخفیانه نگه داشتهاند. ماموران موساد با طراحی صفحات اینترنتی و تبلیغات وهمآور، اعتبار این محصولات را افزایش دادند. حزبالله دریافت این پیجرها را پس از بکارگیری روشهای امنیتی بررسی کرد، ولی هیچ نگرانیهای جدیای نبود.
در ۱۷ سپتامبر، پیجرها در سراسر لبنان انفجار کردند، با اینکه قبل از انفجار پیامها دریافت شده بودند که به نظر میرسید از سوی رهبر حزبالله فرستاده شدهاند. حملات دیگری نیز در روزهای بعد بر سر برخی اعضای حزبالله و ساختمانهای خدماتی ریخته شد.
این عملیات، که به نوعی بازسازی اسب تروآ در عصر دیجیتال به حساب میآید، جدای از برخوردهای جدی خود، بحثهای گستردهای را در میان امنیتپژوهان جهان برانگیخت. این بحثها بر روی سؤالهای اساسی، مانند آسیبپذیری سیستمهای ارتباطی در برابر این نوع حملات و اخلاقی یا ارشtemps مانند این عملیات هستند.