**به بهانه اظهارات جدید سید کمال خرازی که مردم را به صبر و تحمل بیشتر دعوت می‌کند**
سید کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی، در گفت‌وگوهایی با رسانه‌های دولتی اعلام کرد: “در حاضر، راه‌حلی جز صبر جز چیز دیگری نیست. تا زمانی که طرف مقابل تمایلی به مذاکره واقعی نشان ندهد، فضا برای مذاکره به شکلی هدایت‌کننده وجود ندارد.” این بیانیه مطرح می‌کند که چه کسانی باید تحمل و صبر بیشتری داشته باشند؛ مردم یا مسئولان کشور؟
**«صبر حداکثری» برای کی؟**
برخی از مسئولان کشور به نظر می‌رسد تجربه زندگی مردم را نادیده می‌گیرند و از وضعیت شدید ناراحتی و خستگی آن‌ها به دلیل وضعیت اقتصادی بد و گرانی‌های شدید دارو، مسکن، خودرو و آب و هوای اساسی آگاه نیستند.
احمد بیگدلی، نماینده مجلس، در یک گفت‌وگوی اخیر گفت: “چند روز پیش یک کارگر ساختمانی با من تماس گرفت و گریه می‌کرد. او چهار فرزند محصل داشت و نمی‌توانست با حقوق کارگری زندگی‌اش را ادامه دهد. من هم نمی‌دانستم چه پیشنهادی به این مرد بدهم. تا نظر من، راه‌حلی برای این مشکل بجز افزایش حقوق کارگران هم‌تراز با تورم وجود ندارد.”
**با این حال، توپ مشکلات و تحمل و مقاومت و امثال این کلمات، همیشه در زمین مردم است، نه مسئولان!**
stringstream
کمال خرازی، که مؤخراً با اظهار نظر درباره تغییر دکترین هسته‌ای ایران در صورت تهدید، خبرساز شده بود، اکنون تأکید می‌کند که برای مقابله با تحریم‌ها و فشار حداکثری ترامپ علیه جمهوری اسلامی، باید “صبر حداکثری” داشته باشیم.
**چه کسی باید صبر و تحمل کند؟**
مردم، که چند دهه است زیر فشار سنگین تحریم‌ها و تصمیمات اشتباه مسئولان زندگی می‌کنند، همچنان با گرانی‌های اقلام اولیه مواجه هستند. آیا مسئولانی مثل خرازی، هر روز خبرهای مربوط به قسطی‌شدن زندگی و سفر و خرید اقلام خوراکی را می‌بینند؟ تا کجا باید مردم تحمل کنند؟ چرا با تصمیمات درست برای رفاه مردم و اقتصاد خوب اقدام نمی‌کنید؟
روسیه، که درگیر جنگ با اوکراین بود و سنگین تحریم‌هایی را بر خود تحمل کرد، با آمریکا مستقیماً مذاکره کرده است. آیا همین روسیه نیز نمی‌توانست به تن‌ها مقاومت کند؟ چرا ما در جمهوری اسلامی نمی‌توانیم همین راه را برداریم؟
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، که روابط خوبی با ایران دارد، اخیراً از آمادگی برای همکاری با آمریکا خبر داد، اما کشور ما همچنان زیر فشار تحریم‌ها قرار دارد. چرا ناراحتی و اعتراضات پرستاران، کارگران، کارمندان و بازنشستگان کشور را نادیده می‌گیرید؟ آیا فکر می‌کنید تحمل و صبر مردم تا همیشه ادامه خواهد داشت؟