برخی پژوهش‌ها پیشنهاد کرده‌اند که انجام تمرینات سبک در صبح یا قبل از افطار، می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد. زیرا در این زمان‌بندی، بدن فرصت می‌یابد تا انرژی و مایعات ناچerre در ساعات بعدی روز را جبران کند. همچنین، ورزش پس از افطار نیز گزینه مناسبی است، بویژه برای کسانی که به مواد مغذی و مایعات کافی قبل از ورزش نیاز دارند.
به گزارش بولتن نیوز، بسیاری از مسلمانان در ماه رمضان روزه می‌گیرند. این تغییر در سبک زندگی، ضمن تأثیرات معنوی، بر سلامت فیزیکی نیز اثر دارد. به‌ویژه در پی‌گیری تأثیرات روزه‌داری بر این حوزه‌ها، برخی پژوهش‌ها تلاش کرده‌اند ترکیب روزه‌داری با فعالیت‌های بدنی را بررسی کنند.
روزه در ماه رمضان بیانگر خودداری از مصرف غذا و آب از طلوع تا غروب آفتاب است. این تغییر الگوی غذایی می‌تواند سوخت‌وساز بدن را متحول کند. از سوی دیگر، فعالیت‌های بدنی به حفظ سلامت عمومی کمک می‌کنند. بسیاری از افراد حتی در ماه رمضان همچنان به ورزش و فعالیت‌های بدنی خود ادامه می‌دهند. برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که روزه‌داری می‌تواند به تنظیم میزان قند خون، کاهش وزن و بهبود عملکرد متابولیک بدن کمک کند. با این‌حال، بی‌حرکتی در این ماه می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت برده‌شود. بنابراین، بررسی علمی این موضوع ضروری است.
روزه‌داری علاوه بر تغییر الگوی غذایی، می‌تواند میزان مصرف مایعات، دریافت مواد مغذی و ترکیب بدن را تحت تأثیر قرار دهد. برخی افراد در ماه رمضان تمایل بیشتری به مصرف غذاهای پرچرب دارند و ممکن است میزان مایعات مصرفی‌شان کاهش یابد. این تغییرات می‌توانند بر عملکرد کلیه‌ها، حالت هیدراتاسیون و تعادل مواد معدنی تأثیر بگذارند. افرادی که در حین روزه‌داری ورزش می‌کنند، ممکن است با چالش‌هایی مانند کمبود انرژی و تغییرات در تعادل الکترولیت‌ها مواجه شوند.
مهدی غفاری، پژوهشگر دانشکده علوم انسانی دانشگاه شهرکرد، از تأثیر روزه‌داری همراه با فعالیت‌های بدنی سبک بر شاخص‌های زیستی بررسی کرده است. این پژوهش که از نوع مرور نظام‌مند است، اطلاعات و داده‌های مرتبط را از منابع معتبر جمع‌آوری و تحلیل کرده است. مقالات علمی از پایگاه‌های معتبری مانند پاب‌مد و گوگل اسکولار بررسی شده‌اند. در این مطالعات، شاخص‌های سلامتی مانند میزان قند خون، چربی‌های خون، عملکرد کلیه‌ها و وضعیت هیدراتاسیون مورد توجه قرار گرفته است.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که روزه‌داری همراه با فعالیت‌های بدنی سبک می‌تواند تأثیرات مثبت بر برخی شاخص‌های سلامت داشته باشد. به‌طور خاص، این ترکیب سبب افزایش سطح هموگلوبین و هماتوکریت، بهبود میزان کلسترول مفید (HDL) و کاهش سطح تری‌گلیسریدها می‌شود. همچنین، کاهش قند خون و بهبود عملکرد انسولین از دیگر نتایج این مطالعه بوده است.
علاوه بر این، برخی از شاخص‌های عملکرد کلیه و میزان آب بدن نیز تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. میزان این تأثیرات به عوامل مختلفی مانند شدت فعالیت‌های بدنی، میزان مایعات مصرفی و الگوی غذایی بستگی دارد. به عبارت دیگر، اگر افراد در ماه رمضان رژیم غذایی مناسب داشته باشند و فعالیت‌های بدنی خود را به‌درستی مدیریت کنند، می‌توانند از مزایای روزه‌داری بهره‌مند شوند بدون اینکه سلامت‌شان به خطر بیفتد.
یکی از نکات مهم به‌ارائه شده در این پژوهش، اهمیت زمان‌بندی فعالیت‌های بدنی در طول ماه رمضان است. برخی مطالعات پیشنهاد کرده‌اند که انجام تمرینات سبک در صبح یا قبل از افطار می‌تواند راه‌حل بهتری باشد، زیرا این زمان‌بندی فرصت می‌دهد تا بدن انرژی و مایعات مورد نیاز را جبران کند. با این‌حال، ورزش پس از افطار نیز گزینه مناسبی است، بویژه برای افرادی که به مواد مغذی و مایعات کافی قبل از فعالیت نیاز دارند.
نتایج این پژوهش در فصلنامه «پژوهش‌ها در دین و سلامت» منتشر شده است. این مجله علمی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است و مقالاتی در زمینه تأثیر عوامل مذهبی و فرهنگی بر سلامت منتشر می‌کند.