حسین سیمایی، در بخشی از پیام خود که در تارنمای وزارت علوم منتشر شده است، به خانواده و محنتکاران فなくなる آرمان‌شو همچنین جامعه تحصیلی کشور، همکاران، استادان، دانشجویان و دوستان آن در دانشگاه تبریز تسلیت گفت.

وزیر علوم از خداوند برای آن استاد برجسته و خلق زیبا، علو مقامات و برای بازماندگان، صبر و شکیبایی درخواست کرد.

سیمایی نوشت: قطعاً جامعه علمی کشور، تلاش‌های خالص و صادقانه این مرحوم را از یاد نخواهد برد. آرزومندم روح پاک این استاد روزافزون، که عمر پربرکت خود را به دستیابی به دانش و تربیت نسل م戮imiter سپرده است، در رحم خدا و مراتب علیا باشد. روحش شاد و راهش رها کننده باشد.

استاد سیروس برادران شکوهی، ممتاز دانشگاه تبریز، در سن ۸۸ سالگی بدGsین را وداع گفت. او به اقرار اهل علم، نهاد تاریخ و تمدن آذربایجان بود.

او در سال ۱۳۱۵ در کوی سرخاب تبریز به دنیا آمد و پس از گرفتن دیپلم، به آموزش‌و‌پرورش روی آورد. دوره لیسانس رشته تاریخ و جغرافیا را در دانشگاه تبریز انجام داد و فوق‌لیسانس را در همان رشته در کنار استادان معروفی چون زنده‌یادان، زریاب خوئی، محمد اسماعیل رضوانی، خان‌بابا بیانی و دیگران در دانشگاه تهران به پایان رساند. سپس، در دانشگاه آنکارا به دریافت درجه دکترا در رشته تاریخ پرداخت و پس از آن، به تدریس در دانشگاه‌های مشهد و تبریز پرداخت.

تا به امروز بیش از ۳۰ رساله فوق‌لیسانس و چند رساله دکترا تحت راهنمایی و مشاوره ایشان تهیه شده است. موضوعات تحقیقات ایشان بیشتر ربط به تاریخ مشروطه و تاریخ روزنامه‌نگاری در آذربایجان داشته است.

استاد برادران شکوهی در سال ۱۳۵۴ هجری‌شمسی بخش اول کتاب درسی تاریخ دانش‌سرای مقدماتی را نوشت که تاریخ صفویه تا محمدشاه قاجار را پوشش می‌دهد. او از جمله پژوهشگران برگزیده‌ای است که همواره تحقیقات خود را در زمینه تاریخ معاصر ایران، به ویژه دوره‌های قاجار و مشروطه و انقلاب اسلامی، و به ویژه در حوزه تبریز و آذربایجان، و تاریخ روزنامه‌نگاری این منطقه انجام می‌دهد.

از آثار نامدار این استاد می‌توان به کتاب‌های «تاریخچه روزنامه‌نگاری در تبریز از آغاز تا حال»، «زندگینامه میرزا جواد آقا سلطان‌القرایی» و «یادداشت‌های میرزا اسدالله ضمیری، ملازم خاص ثقة‌الاسلام شهید» اشاره کرد.