آیت الله محقق داماد، در مورد وظایف عبادیاتی و تعاملات اجتماعی در جامعه مدرن، مسائل مهمی را مطرح کرده است. او اظهار نظر کرده که همه وظايف شرعی نباید به صورت اجباری در قوانین گنجانده شوند. مثلاً، او به مثال حج واجب اشاره کرده و پرسیده است که آیا باید قانونی بیاید که همه حساب های بانکی را بررسی کند تا افراد با پول کافی برای انجام حج شناسایی شوند؟ این نوع اجبار، او می‌گوید، خلاف شرع است و می‌تواند منجر به مقایسه‌ای نادرست با سایر وظايف شرعی شود.

وی ادامه داده و می‌گوید که فقهاء نمی‌توانند خلاف اصول عدلی فتوی‌ها دهند. او به مثالی از مسائل قدیمی اشاره کرده است، مثلاً اجماعی که بر خرید بردگان و فروش آنها در بازار وجود داشته، بنابراین این مسائل را با تشخیص وی که برخی از حکم‌ها و شرعیات ممکن است در زمان‌های مختلف متفاوت باشند، مقایسه کرده است. او تأکید کرده که در اجتهادهای فقهی، باید بر مسائل عدالت و مناسب با زمان تمرکز شود، وگرنه فقه ممکن است به کلی رفع شود.

در باره خدمات اجباری در مساجد و مراکز تحصیلی نیز تذکر کرده است. او از تجربه خود در دانشکده حقوق یاد کرده و اشاره کرده که برخی تابلوها که نماز جماعت را واجب معرفی می‌کنند، باعث عدم مطابقت با قاعده‌های شرعی می‌شوند. او توضیح داده که نماز جماعت مستحب است و به تابلوهایی که آن را واجب می‌توانند موجب ت院副院长 و اشکال‌زدگی شوند.

در نهایت، او تأکید کرده که برای رسیدن به یک جامعه متعادل، باید روی کسب اعتماد عمومی مردم و نه اجبار فردی تمرکز شود، به طوری که اصول مثل حجاب هم باید به طور طبیعی و از راه تبیین و توجیه قadding درست شوند، و نه از طریق اجباری سازی.