گروه سیاسی: روزنامه جمهوری اسلامی گزارش کرده است که بررسی شرایط نمایندگان مجلس سوئد می‌تواند برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی درک بهتری از محدودیت‌ها و مسئولیت‌های آن‌ها ایجاد کند.
به نقل از خبرآنلاین، مجلس سوئد با شرایط ساده زندگی نمایندگانش مشهور است. در این کشور، نمایندگان به امکانات لمحی بسیار محدود تعلق دارند.
- reparative باید به این نکته اشاره کنیم که مجلس سوئد فقط دارای سه خودرو برای مناسبت‌های رسمی است.
- نمایندگان برای حرکت در شهر وسایل حمل و نقل عمومی را استفاده می‌کنند.
- تا سال 1336، نمایندگان حقوق دریافت نمی‌کردند. در حال حاضر، حقوق آن‌ها حدود 40,000 کرون سوئد است، که کمتر از حقوق یک معلم عادی است.
- نمایندگان کارت بلیط سالیانه برای رفت و آمد دریافت می‌کنند.
- آن‌ها حق افزایش حقوق خود را ندارند.
- به نمایندگانی که از استکهلم نیستند، آپارتمان‌های مسکونی داده می‌شود که معمولاً 45 مترمربعی و بدون اتاق خواب جداگانه می‌باشد.
- دوستان و خانواده‌های نمایندگان فقط در صورت پرداخت هزینه می‌توانند در آپارتمان‌های آن‌ها شHomeAsUpEnabled نشاند.
- در مجلس هیچ گارسونی برای خدمت به نمایندگان وجود ندارد و آن‌ها باید هزینه غذای خود را پرداخت کنند و ظروف خود راشویند.
- نمایندگان به دستیار و منشی نیاز ندارند و خودشان برنامه‌های کاری خود را می‌چینند و تماس‌ها را پاس می‌دهند.
- اگر نیاز داشته‌باشند تاکسی بیفروشند، باید مسیر ممکن‌ترین و کم‌هزینه‌تر را انتخاب کنند.
- همه رسانه‌های مهم کشور به شکل مشترک و رایگان در دسترس نمایندگان هستند.
- برای سفرهای کاری، باید بهترین گزینه ارزان‌تر، مثلاً کوپه ارزان‌تر قطار را برگزینند.
- برای سفرهای خارجی، حد بالای هزینه 50,000 کرون (معادل 5,400 دلار) است.
- بعد از پایان دوره نمایندگی، این شخصیا حداکثر برای دو سال می‌توانند هزینه زندگی را پوشش دهند. این پرداخت‌ها هم تنها در صورتی انجام می‌شود که اثبات کنند به دنبال شغل هستند.
- سیاستمداران محلی که وظیفه سیاسی را به صورت رایگان انجام می‌دهند، حقوق دریافت نمی‌کنند، چرا که این کار به عنوان خدمت عمومی شناخته می‌شود.
اگر قرار باشد از شرایط سوئد الهام بگیریم، این تغییرات نباید به نمایندگان مجلس محدود شود و باید در تمام دستگاه‌های دولتی و حکومتی به اجرا گرفته شود، به خصوص در مجلس شورای اسلامی که کانون قانون‌گذاری است. در جامعه اسلامی، انتظار می‌رود که رهبران با ساده‌زیستی، پرهیز از اشرافی‌گری، و خودداری از زیاده‌خواهی مسیر صحیح را شروع کنند.
با این حال، اAce که بحران اقتصادی کشور برای بسیاری از مردم دشوار است، این مشکلات را در شاخه‌های حکومتی نیز می‌بینیم. رهبران باید مدل‌های آموزنده‌ای برای مردم باشند تا به جامعه‌ای اخلاقی‌تر و سلامت‌تر کمک کنند. متاسفانه، در عمل این وضعیت را نمی‌بینیم و شاهد رقابت برای مزایای بیشتر هستیم. رهبران باید خود را با مردم در هماهنگی آورند و از فاصله با آن‌ها پرهیز کنند.
حکمرانان باید این حقیقت را پذیرفتند که تا زمانی که از مردم دور باشند، مشکلات آن‌ها را به درستی درک نخواهند کرد. اگرچه مورد افتخار است که از نمایندگان سوئد الهام ببریم، اما ما باید خودمان مدل‌های خود بشویم و نه با نقض ارزش‌های م