حجت‌الاسلام والمسلمین احمدعلی یوسفی، کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با ایکنا، درباره راهکارهای تحقق شعار سال 1404؛ «سرمایه‌گذاری برای تولید»، اظهار کرد: اگر سرمایه‌گذاری در تولید اتفاق بیفتد تقریباً همه مشکلات اقتصادی حل و فصل خواهند شد البته باید در کنار سرمایه‌گذاری در بخش تولید، به مقوله عدالت هم توجه شود.

وی افزود: تولید نیازمند سرمایه‌گذاری است و سرمایه‌گذاری هم نیازمند منابع و این منابع یا باید توسط دولت تأمین شود یا از طریق مردم یا سرمایه‌گذاری خارجی ولی بهترین شیوه تأمین مالی مردمی است چون به اندازه کافی منابع در اختیار مردم وجود دارد. مردم هم سرمایه‌گذاری را خوب می‌فهمند و هم به کم و کیف تولید اشراف دارند و راهکار حل مشکلات را می‌دانند اما آن چیزی که مانع اصلی در مسیر هدایت سرمایه‌ها به سمت تولید محسوب می‌شود؛ مربوط به دلارفروشی، ارزفروشی و سکه‌فروشی است. همه اینها مسیرهای غلطی به حساب می‌آیند که سرمایه‌های مردمی را به انحراف می‌کشند.

مقصر اصلی در انحراف سرمایه

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه مقصر اصلی در انحراف سرمایه‌های مردمی خودِ دولت‌ها هستند، گفت: سیاست‌های دولتی بزرگترین مانع سرمایه‌گذاری در مسیر تولید محسوب می‌شوند. برخی پیش‌بینی‌ها از رسوب 80 میلیارد دلار ارز و سکه در خانه‌های مردم حکایت می‌کنند. متأسفانه هم‌اکنون خودِ دولت با کارت‌های ملی نزدیک به دو هزار دلار ارز به مردم می‌فروشد یا اینکه مرتب سکه‌فروشی می‌کند؛ در صورتی که رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی‌شان این عمل را به شدت مضر توصیف کردند.

یوسفی بیان کرد: وقتی مردم پیش‌بینی می‌کنند بیشترین سود را می‌توانند از طریق سرمایه‌گذاری در بخش ارز، سکه و طلا به دست آورند معلوم است سرمایه‌هایشان به سمت تولید هدایت نخواهد شد و متأسفانه از سویی سیاست‌های دولتی به وخامت اوضاع در بخش تولید دامن زده است. براساس بیانات زیبای رهبری باید مانع این کار مضر شد و لذا اگر دولت سیاست‌هایش را در ارتباط با ارز، سکه، زمین و مسکن اصلاح کند قطعاً سرمایه‌های داخلی که به اندازه کافی هم در اختیار هستند به سمت تولید هدایت می‌شوند.

وی با بیان اینکه جریان لیبرال در همه جای اقتصاد ایران نفوذ کرده است، گفت: این جریان آماده است در سال جدید طوری وانمود کند که بدون پیوستن به FATF و پذیرش کنوانسیون‌هایی مانند سی اف تی و پالرمو نمی‌توان در بخش تولید سرمایه‌گذاری کرد و یا سرمایه‌های خارجی به سمت تولید هدایت نخواهند شد؛ در صورتی که اصلاً نیازی به استفاده از سرمایه‌های خارجی نیست بلکه از همین سرمایه‌های مردمی که با سیاست‌های غلط در خانه‌های مردم محبوس شده‌اند می‌توان استفاده کرد و لذا اگر سیاست‎های درستی اتخاذ شوند مشکل سرمایه‌گذاری در بخش تولید مرتفع خواهند شد.

این استاد اقتصاد اسلامی با بیان اینکه با حل مشکل تولید قطعاً مشکلات معیشتی جامعه برطرف می‌شوند، اضافه کرد: با سیاست‌هایی که وادادگی ارزی را به دنبال دارند قطعاً هزینه‌های تولید افزایش پیدا خواهند کرد. مثلاً وقتی قیمت دلار از 50 هزار تومان به یکباره به 100 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند معلوم است هزینه تولید افزایش می‌یابد؛ چون تولیدکننده بخشی از مواد اولیه را باید وارد کند و در چنین شرایطی تولید مقرون به صرفه نخواهد بود.

قدم اول؛ حفظ ارزش پول ملی

یوسفی تثبیت و افزایش ارزش پول ملی را یکی از مهمترین اقدامات دولت برای حمایت از تولید دانست و گفت: در شرایطی که ارزش پول ملی اندک است قطعاً هزینه‌های تولید افزایش پیدا می‌کند و دیگر تولید به صرفه نخواهد بود. برای اینکه سرمایه‌گذاری در بخش تولید اتفاق بیفتد باید قدرت خرید و ارزش پول ملی حفظ و تقویت شود و اگر این اتفاق نیفتد هزینه‌های تولید تشدید می‌شود.

وی تأمین مالی از طریق بورس را اقدامی چندان مؤثر ندانست و اظهار کرد: در شرایط موجود وقتی کاهش ارزش پول ملی تداوم پیدا می‌کند قطعاً کاری از دست بورس برنخواهد آمد. به طور کلی اقداماتی مانند تخصیص یارانه به بخش تولید، بورس و غیره زمانی مؤثر واقع می‌شوند که ارزش پول ملی تثبیت شده باشد. همانطورکه رهبر معظم انقلاب فرمودند یکی از دلایل مؤثر در عدم توفیق دولت در تحقق شعار سال 1403، ریشه در کاهش ارزش پول ملی داشت و لذا باید به این مورد توجه کرد.

این کارشناس اقتصادی در پایان تأکید کرد: اساس سرمایه‌گذاری در بخش تولید آن است که مردمی باشد و مفهوم مردمی با بخش خصوصی متعارف متفاوت است. تعاونی‌های حقیقی و واقعی که به دنبال رانت نیستند در کنار بخش خصوصی واقعی می‌توانند به سرمایه‌گذاری در تولید کمک شایانی کنند.

 گفت‌وگو از سعید امینی

انتهای پیام