دریاچه‌ای در مازندران با نام «ارواح» شناخته می‌شود، جایی که پوشش درختان و فضای مه‌آلود آن را به یکی از مناطق طبیعی و جاذاب ح Coupons تبدیل کرده است. این دریاچه آسیب‌های متفاوتی نیز دیده است.

امیرحسین مجتهدی، یک ایرانگرد و مستندساز که از سال ۱۳۹۱ سفرهای متعددی برای ساخت فیلم‌های مستند گردشگری در ایران داشته است، در مقالات خود به معرفی جاذبه‌های طبیعی و گردشگری می‌پردازد. او تجربه‌های خود از بازدید از دریاچه ممرز در استان مازندران را در این متن به اشتراک گذاشته است.

دریاچه ارواح واقع شده است در میان دو شهر نور و نوشهر، به فاصله ۴۵ کیلومتری از شهر نوشهر و در نزدیکی روستای صلاح الدین کلا. شما می‌توانید از گزینه‌های مختلفی برای رسیدن به این مکان استفاده کنید، از جمله مسیر جاده‌ی رویان به‌سمت روستای بلده، سپس اتصال به جاده‌ی دریا بیشه و مسیر جاده‌ی ونوش که شما را به دریاچه ممرز می‌رساند.

در ابتدای جاده‌ی جنگلی، که معمولاً برای همه‌ی گردشگران باز است، کنترل نگهبانی وجود دارد. پس از گذر از این نقطه، ۱۵ کیلومتر در جاده‌ی خاکی و جنگلی که دارای جاذبه‌های فراوانی است، می‌توانید رانندگی کنید. پس از رسیدن به تابلوی دریاچه ارواح، می‌توانید ماشین را بپارک کرده و در مسیری بین دلپذیر، تقریباً ۲۰ دقیقه‌ای به پیاده‌روی ادامه دهید تا به دریاچه‌ی وهم‌انگیز ارواح برسید.

دریاچه ارواح به دلیل افسانه‌های مربوط به آن برای تمام ملاقات‌کنندگان جذاب است. محلی‌ها معتقدند که اخیگار در اعماق این دریاچه زندگی می‌کنند و صدای خنده یا فریاد آنها در شب یا غروب شوند آ حقيقي‌سازی‌های مختلفی را در ذهن او ایجاد می‌کند.

در طول شب، به دلیل این افسانه‌ها و صدای حیوانات، حس ترس و هیجان‌انگیز می‌باشد اما با دقت در صداها، متوجه می‌شوید که بیشتر این صدای حیوانات است و خطری واقعی ندارد. آسیب‌هایی مانند زباله‌ریزی و آتش‌سوزی نیز متأسفانه به این منطقه وارد شده‌اند.

امیدواریم که روزی برسد که این آسیب‌ها متوقف شوند و دریاچه‌ی ارواح همیشه زیبا، سرسبز و دل‌افرین بماند.