در مصاحبه‌ای، نعمت‌الله فاضلی، انسان‌شناس و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی، به اهمیت نوروز برای انجام وظایف بزرگ می‌پردازد. او اشاره می‌کند که اجداد ما هزاران سال ایران را با همه زیبایی‌هایش به نسل فعلی تقریباً بدون تغییر سپردند و ما نیز متعهدیم به حفظ و ت_formats__ بهبود این سرزمین برای نسل‌های آینده باشیم. نگارنده مدعی است که در کتاب جدیدی با عنوان “نوروزِ نو”، که مورد استقبال مردم قرار گرفته، به ایجاد رویتی نوین از نوروز می‌پردازد.
فاضلی نوروز را به‌عنوان شاخصی برای خلاقیت، شکوفاگی، انسانیت، طبیعت، زیبایی، شادی، اخلاق، و فضیلت معرفی می‌کند. او تاکید می‌کند که نوروز در طول تاریخ با زمان و شرایط جغرافیایی، انعطاف‌پذیر بوده و به‌عنوان چتری برای تغییر و ابداع قرار گرفته است. به گزارش فاضلی، اکنون ایران و نوروزیان در 13 کشور جهان، نیازمند بازآفرینی نوروز هستند.
او به خلاقیت ایرانیان در اسطوره‌پردازی و نمادسازی اشاره می‌کند و معتقد است که با وجود داشتن ولایت علمی و فرهنگی نسبت به اجداد، ما به خلاقیت و نوآوری آن‌ها خورده ایم. فقید تسخیر علمی و تکنولوژیکی را به‌عنوان فرصتی برای ایفای وظیفه‌های نوروزی توصیف می‌کند.
انسی厄ی ادامه می‌یابد تا بیان کند که نوروز را باید بازخوانی و تفسیر کرد. او بر اهمیت دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی برای بازآفرینی نوروز تأکید می‌کند و معتقد است که دانشگاه‌ها نباید فقط جشنیات نوروز را برگزار کنند، بلکه باید به تفکر مسئله‌محوری، یادگیری نوروزی و اندیشه‌ورزی بپردازند.
فاضلی به دو نمونه از فرد sc موفق و خلاق اشاره می‌کند: عمو خیاط، که به دنبال آموزش زبان فارسی به کودکان کار و کودکان دارای اختلالات یادگیری، و سلطان محمد صالحی، که به‌تنهایی 250 هکتار از مراتع را به جنگل تبدیل کرده است. این دو پیشگام نشان‌دهنده حاکمیت نوروز بر خلاقیت انسانی هستند.
فاضلی مشکلات مربوط به سیستم آموزشی ایران و ضعف در یادگیری مؤثر و توانایی‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد و می‌گوید که توانایی‌های نوروز و زبان فارسی باید به‌عنوان ابزارهایی برای آموزش و توسعه مورد استفاده قرار گیرند.
او به مفهوم “پارادوکس نوروز” اشاره کرده و معتقد است که با وجود توانایی‌های زبان فارسی و نوروز به‌عنوان نماد همسانی و یگانگی، ما نتوانسته‌ایم به‌خوبی از این فرصت‌ها بهره‌مند شویم. او تأکید می‌کند که دانشگاه‌ها باید نقش مهمی در بازآفرینی نوروز بازی کنند و به تفکر و اندیشه‌ورزی برای حل مسائل جامعه اشتیاق و شور آورند.
در نهایت، فاضلی به اهمیت این دستاورد که شور و شعف جوانان نسل‌های بعدی برای سرزمین و فرهنگ خود حفظ شود و تأکید می‌کند که نوروز تنها یک جشن نیست، بلکه مفهومی عمیق است که باید تجربه شده و فهمیده شود. او بیان می‌کند که نوروز باید به‌عنوان آیینی فرارس شناخته شود که همه‌جانبه و به‌روز باشد، و دانشگاه‌ها باید نقش مهمی در ایجاد این مفهوم داشته باشند.