خورشیدی سوم از ماه فروردین، با نام‌های متفاوتی مانند هودرو یا هفدور شناخته می‌شود. این روز به دلیل وقوع هفتاد و دو رویداد مهم در تاریخ ایران، به روز نوروز بزرگ نیز شهرت یافته است.

ششم فروردین به عنوان روز شادباش نویسی و روز امید شناخته می‌شود. برخی منابع بر این باورند که این روز همچنین تاریخ ولادت زرتشت، پیامبر ایران باستان است.

روز شادباش نویسی یکی از آداب قدیمی ایرانیان است که در میانه روزهای نوروزی رعایت می‌شده است. طبق تقویم شمسی، هر ششم از ماه‌ها به نام خرداد روز شناخته می‌شود.

در تقویم ایران باستان، این روز با پیشامدهای مهمی مانند پیدایش کیومرث، اختراع خط به واسطه جمشید، بر تخت نشستن جمشید، زادروز زرتشت و تولد کیخسرو یاد شده است.

ایرانیان باستان معتقد بودند که در این روز، زرتشت موفق به مناجات با خداوند شده و بر ساکنان کره زمین سعادت تقسیم می‌کند. به همین دلیل، این روز به عنوان روز امید شناخته شده است.

آئین‌های روز امید و شادباش نویسی شامل دود کردن اسپند، دف‌زنی و آب‌پاشیدن است. در این روز، مردم با پاشیدن آب روی یکدیگر، روشنایی و جاذبه خیر را برای هم‌سرزمینان خود آرزو می‌کنند. نوشتن آرزوی نیک بر روی کاغذ و حفظ آن تا ا耩ه آینده نیز از آداب برجا مانده این روز است.

زیر سایه اهمیت این روز، زرتشتیان در نیایشگاه‌ها و آتشکده‌ها جمع می‌شوند و آئین‌هایی چون شنیدن سخنرانی‌های مذهبی، خواندن اوستا، پخش آویشن و سنجد، دود اسپند و دف‌زنی را انجام می‌دهند.