داود مدرسیان در نوشته‌ای اشاره کرد که دو عامل مهم برای جلوگیری از تهدیدهای علیه ایران وجود دارد. او این عوامل را به این صورت تعریف کرد: افزایش هزینه‌های جنگ برای دشمن و ایجاد باور عمیق در قلب دشمنان – به ویژه آمریکا و اسرائیل – اینکه هرگونه حمله به تأسیسات هسته‌ای و ساختارها و زیرساخت‌های اقتصادی ایران به همچین تخریب خواهد انجامید که زیرساخت‌های هسته‌ای و اقتصادی اسرائیل، پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه و زیرساخت‌های حیاتی کشورهای متعهد به آمریکا مورد هدف قرار خواهند گرفت. این حملات می‌توانند منجر به متوقف شدن شریان اقتصاد جهانی در خلیج فارس شوند.
به گفته مدرسیان، این باور در دشمنان قابل پدیدآوردن است اگر نظام ایران بتواند پایگاه اجتماعی خود را در داخل کشور گسترش دهد. رهبری، ارکان نظامی، مجریه، مقننه، قضائیه و نهادهای مختلف می‌بایست برای رسیدن به این هدف تلاش کنند. او تاکید کرد که فضای اجتماعی نظام به سبب مشکلات اقتصادی و برخی سیاست‌های فرهنگی آسیب دیده است و لازم است برای تقویت آن تلاش شود.
مدرسیان بر اهمیت اقتصاد و معیشت مردم تأکید کرد و گفت: “موضوع اصلی، اقتصاد و معیشت مردم است. باید تغییرات کلان در سیاست‌های اقتصادی و روش‌های کنترل ارز و مهار تورم انجام شود، حتی اگر این تغییرات نیاز به دستورات حکومتی یا تصویبات مجلس داشته باشند.”
او اضافه کرد که اگر رهبری نیاز به معذوریت‌هایی برای دخالت در برنامه‌ریزی‌های اقتصادی دارد، مجلس شورای اسلامی باید در این زمینه فعالیت کند و راه را برای دولت آسان کند.