گروه سیاسی دفاع‌پرس می‌گوید: روابط ایران و روسیه در سال‌های اخیر به مرحله‌ای جدید از همکاری استراتژیک پیوسته‌تر رسیده است. در تاریخ معاصر، ایران مواجهه‌های فراوانی با رقابت‌های قدرت‌های جهانی داشته، اما تحولات اخیر نشان می‌دهد که این همکاری‌ها از تعاملات کوتاه‌مدت فراتر رفته و به شراکت‌های بلندمدت تبدیل شده‌اند. با آغاز قرن بیست و یکم، ایالات متحده به عنوان ا بوت‌یک‌پرداز جهانی، تلاش کرد تا نظم جهانی را بر اساس الگوی لیبرال دموکراسی تطبیق کند و دولت جورج بوش جongیnr، ایران را به همراه عراق و کره شمالی به عنوان “محور شرارت” شناسایی کرد و سیاست‌های محاصره و مهار تهران را تشدید کرد.
با ورود باراک اوباما به کار، ایالات متحده از استراتژی‌های نظامی کلاسیک دوری کرد و به سمت استفاده از ابزارهای اقتصادی برای احداث فشار بر رقبا حرکت کرد. این امر باعث شد که تحریم‌های اقتصادی شدیدی علیه ایران، روسیه و کشورهای دیگر به عنوان وسیله‌ای برای تحقق اهداف استراتژیک آمریکا مورد استفاده قرار گیرد. در واکنش به این سیاست‌ها، ایران و روسیه با گرفتن رویکرد مشترک، به سمت تقویت روابط اقتصادی و همکاری‌های استراتژیک حرکت کردند.
رویکرد روسیه به تقویت قدرت خود، شامل تقویت روابط با ایران به عنوان بخشی از استراتژی کلی آن شد. این موضوع باعث یافتن ابعاد گسترده‌تری برای تعاملات ایران و روسیه در حوزه‌های نظامی، اقتصادی و ژئوپلیتیک شد. در بخش انرژی، ایران و روسیه به‌عنوان بازیگران اصلی در بازار نفت و گاز جهانی، تعاملات فراوانی در این حوزه برقرار کرده‌اند.
علاوه بر این، توافقات اقتصادی و تجاری، به ویژه در بخش کشاورزی و تبادل‌های غذایی، روابط اقتصادی دو کشور را تقویت کرده و در زمینه‌های ترانزیت و زیرساخت‌ها، مسیرهای ارتباطی ایران و روسیه، مانند کریدور شمال-جنوب، نقش مهمی دارند و بازارهای آسیا و اروپا را به هم متصل می‌کنند. حضور ایران در بنادر روسیه در دریای خزر و توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، فرصت‌های اقتصادی جدیدی برای دو کشور فراهم آورده است.
امضای توافق‌نامه همکاری بلندمدت بین ایران و روسیه، که توسط رهبران دو کشور تأکید شده، گامی مهم در تقویت روابط دوگانه محسوب می‌شود. این توافق بر پایه منافع مشترک و مبارزه با تهدیدات مشترک شکل گرفته و می‌تواند روابط تهران و مسکو را در برابر تغییرات محتمل در سیاست‌های داخلی کشورها ثابت کند و همچنین سطح همکاری‌های اقتصادی، دفاعی و ژئوپلیتیکی را ارتقای دهد.
در این چارچوب، انتقال فناوری‌های پیشرفته، گسترش همکاری‌های نظامی و افزایش تبادلات تجاری از مزایای اولیه این توافق به شمار می‌آید. با حضور ایران در پروژه‌های اقتصادی و ترانزیتی بزرگ مشترک با روسیه، این دو کشور درCentury تقویت موقعیت خود در نظم جهانی جدید قدم بر می‌دارند و همکاری‌های استراتژیک آن‌ها به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی مطرح شده است.
پایان پیام/381