**تصویر:** میز ایران در سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل
**بر اساس گزارش انتخاب:**
دنی سیترونوویچ، سابقه رئیس میز ایران در سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل، در تحلیلی پیرامون احتمال جنگ میان ایران و آمریکا، اظهار داشت: شکاف‌های عمیق بین این دو کشور وجود دارد، اعتماد متقابل نیز تاکنون برقرار نشده است و زمان به سرعت در حال گذشت است. او معتقد است که این شرایط، همراه با عدم استعداد ایران برای مذاکرات مستقیم با واشنگتن، ما را به سمت تسخیر بیشتر تنش‌ها می‌رساند، نه آشتی.
به گفته سیترونوویچ، در نور تهدیدات رئیس‌جمهور آمریکا، عدة نکته مهم وجود دارد:
۱. ایالات متحده تاکنون هرگز به‌طور جدی به حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران تهدید نکرده و اقدامات وسیعی برای آماده‌سازی نیروهای خود انجام نداده است، مانند انتقال بمب‌افکن‌های B2 به قاعدگاه‌های خارجی خود.
۲. توافق هسته‌ای (JCPOA) در سال 2015 یک پیشامد بسیار منحصر به فرد بود، زیرا هر دو طرف آماده بودند برای دستیابی به توافق تلاش بیشتری کنند و فناوری‌های هسته‌ای ایران هنوز به یک سطحی نرسیده بود که این امکان را فراهم می‌کرد.
۳. بسیار بعید است که ایران، که در گذشته نشان داده است می‌تواند صرفاً از جنبه ایدئولوژیک انعطاف‌پذیر باشد، قبول کند توافق جدیدی با آمریکا مبرم شود، حتی با وجود محتوای مطلوب آن. همچنین، رهبری ایرانی فعلی، مانند روحانی، قدرت سیاسی کافی برای پیشبرد چنین توافقی را ندارند.
۴. ایرانی‌ها از یک طرف تهدید می‌کنند، اما از طرف دیگر، ارائه مذاکرات غیرمستقیم با ایالات متحده را مطرح می‌کنند، به این امید که به کن בארام بتوانند بازگردند و راهی برای خروج از وضعیت فعلی پیدا کنند.
۵. این رویکرد در ایران، همراه با آنکه ایران ضعیف‌تر از همیشه به نظر می‌رسد، و اقدامات و تهدیدات جدی آمریکا، احتمال تسخیر بیشتر تنش‌ها را بین دو طرف افزایش داده است.
۶. هر دو طرف تلاش می‌کنند راه‌حل‌های سیاسی را در اولویت قرار دهند، اما به یک مسیر مؤدی به تشدید تنش‌ها دست یافته‌اند. تنها اقدامات منحصر به فرد و ناگهانی، مانند پذیرش ایران به‌عنوان یک کشور در آستانه هسته‌ای توسط آمریکا، می‌تواند مسیر را برای مذاکرات جدی‌تر میان ایران و آمریکا هموار کند.
شکاف‌ها عمیق است، اعتماد متقابل نیز نداریم و زمان به سرعت در حال گذشت است. این شرایط، همراه با عدم آمادگی ایران برای مذاکرات مستقیم با واشنگتن، ما را به سمت تسخیر بیشتر تنش‌ها می‌رساند، نه آشتی. هفته‌های حساسی پیش رو داریم.