داماد رهبر انقلاب، درباره حضور شهید زاهدی در مراسم نماز بر پیکر شهید سید رضی، یک روایت خاطرهانگیز ارائه کرده است.
مصباح باقری در توصیف این مراسم میگوید: “مقرر شده بود آیत الله خامنهای نماز بر پیکر شهید سید رضی را برگزار کنند. در بامداد یک روز سرد زمستانی، هفتم دی 1402، خانواده شهید و برخی فرماندهان و سرداران منتظر بودند. یکی از حاضران، که به سمت دیوار چسبیده و آرام و تمام تاکلید بود، مراکز توجه را جلب نکرد. آیت الله خامنهای، در ورود خود، بعد از عزای خانواده شهید و صحبت با فرماندهان، حضور این شخص را متوجه شد. با شوکزدهی بودن، از سرداران پرسید که آیا او هم حاضر است. آنها به مثبت پاسخ دادند و این شخص را صدا زدند تا جلو بیاید. با تواضع و آرامش، جلو آمد، سلام کرد و احوال پرسید، سپس به سمت دورتر رفت تا همین جا نباشد.”
او که همیشه از حضور پرفراش فرار میکرد، حتی در صلح تابستون، پوشش پیدا میکرد. در نماز نیز همیشه در صف آخر ایستاد و نمای انسانی نشان نمیداد. پس از اتمام نماز، تابوت شهید سید رضی برای تشییع آماده شد. این شخص، با نگاههاییی که شبکاری با نژاد محافظهکاری خود داشت، همچون شاهدی بر سرنوشت یک همنیا در مسیر طولانی خود بود.
یکی از شهواかつگران حاضر، به جوانان و نوجوانان توصیه کرد که بهخوبی این شخص را مشاهد کنند، چون ممکن است دیگر نتوانند او را ببینند. این بنده به او سؤال کرد که از این شخص همچون چه چیزی دیده است که چنین توصیهای داشتهاست. او پاسخ داد: “او مردی از اخلاص است. حتی به اندازه کوچکترین ذره اجازه نمایان شدن نفس را نمیدهد. او رایح و کامل به کتوم و بیادعاست، اما ایمانش تنها بر یک چیز بنا شده است.”
سه ماه پس از این رویداد، در دوشنبه بیست و یکم ماه رمضان، 13 فروردین 1403، خبر بهشتی شدن این شخص رسید. محمد رضا زاهدی، فرمانده برجسته و سردار بزرگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با تمام این بزرگی و تواضع به سرزمین مروج برگشته است.