### بر اساس گزارش شهربانیوز:

نیویورک تایمز اطلاع می‌دهد که این عدد اولین تخمین دقیق در این زمینه است، زیرا سازمان منع تسلیحات شیمیایی تلاش می‌کند تا به سوریه وارد شده و وضعیت برنامه نظامی بشار اسد، رئیس‌جمهور سابق سوریه، را ارزیابی کند. این عدد بسیار بیشتر از آنچه دولت اسد قبول می‌کند، است. معتقد می‌شود که این محل‌ها برای تحقیقات، تولید و انبار سلاح‌های شیمیایی استفاده شده‌اند. از زمانی که شورشیان در سال گذشته دولت اسد را برکنار کردند، تعداد و وضعیت این محل‌ها غموض آمیز بوده است. برای دولت موقت تحت رهبری جبهه فتح‌الشام، که توسط آمریکا به عنوان یک سازمان اره‌تروریستی شناسایی شده، مدیریت این سایت‌ها یک آزمون سخت‌الგلبه است.

خطرات ناشی از این سلاح‌ها بسیار بالاست، به ویژه در مناطق جمعیتی کثیف. مثلاً، سارین می‌تواند در چند دقیقه به صورت فعالیت مغزی و اعصاب را متوقف کند و باعث مرگ انسان شود. کلر و گاز خردل می‌توانند چشم‌ها و پوست را غشوند و ریه‌ها را پر از مایع کنند. کارشناسان نگران احتمال دسترسی گروه‌های شبه‌نظامی به تأسیسات تسلیحات شیمیایی هستند.

در بازدیدی غیرمنتظره در مارس از مقر سازمان نظارت بر تسلیحات شیمیایی در لاها، وزیر خارجه سوریه اعلام کرد که حکومت «همه بقایای برنامه تسلیحات شیمیایی را که زیر نظر رژیم اسد توسعه یافته‌اند، نابود خواهد کرد» و به قوانین بین‌المللی اطاعت خواهد کرد. با این حال، کارشناسان به سخن‌های دولت اعتماد نمی‌کنند. بر اساس گزارش‌ها، دولت فعلی برای اولین بار پس از آوری تیم‌های بازرسی سازمان به کشور، اجازه مخصوصی را به این بازرسی‌ها داده است.

با این حال، سوریه همچنان در معرض خطر قرار دارد. در هفته‌های اخیر، کش/details‌‌ها در مناطق ساحلی بین نیروهای دولتی و مردم رخ داده است. البته، باوجود وعده‌ها، دولت جدید هنوز سفیری برای سازمان نظارت بر تسلیحات شیمیایی منصوب نکرده است؛ این اولین قدم‌های کلیدی‌ای برای اثبات تعهد کشور به مقررات بین‌المللی است.

وزارت دفاع سوریه به سؤالات کتبی درباره‌ی این تسلیحات پاسخ نداده و بدون ارائه جزئیات اعلام کرده که این موضوع در محدوده مسئولیت‌های این وزارتخانه قرار نمی‌گیرد.

در سال‌های اولیه جنگ داخلی سوریه، دولت اسد ۲۷ مکان را به سازمان منع تسلیحات شیمیایی اعلام کرده بود تا بازرسان برای بازدید و تعطیلی آنها ارسال شوند. اما تخمین‌های اخیر بیش از ۱۰۰ مکان را دلیل می‌دانند. سازمان معتقد است که بر اساس گزارش‌های تحقیقی خارجی، اطلاعات از سازمان‌های غیرانتفاعی و کشورهای عضو این عدد به دست آمده است. برخی از این مکان‌ها ممکن است در غارها یا مکان‌های پنهان دیگری قرار دارند که شناسایی آن‌ها با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای خیلی دشوار است.

رائد الصالح، رهبر دفاع مدنی سوریه که با نام “کلاه‌های سفید” شناخته می‌شود، اعلام کرده که با دولت به منظور از بین بردن سایت‌های تسلیحات شیمیایی همکاری می‌کند. او گفت که الگوی تعداد زیادی از مکان‌هایی وجود دارد که اطلاعاتی از آن‌ها در اختیار ندارند.

نزال شیخانی، از رهبران مرکز اسناد تخلفات شیمیایی سوریه که طی سال‌های گذشته با سازمان منع تسلیحات شیمیایی کار کرده، می‌گوید که بر اساس مصاحبه با دانشمندان دولتی سوریه که در اروپا زندگی می‌کنند، تیم‌شان توانسته است ده‌ها مکان جدید شناسایی کند که ممکن است انبار سلاح‌های شیمیایی یا سایت‌های تحقیقاتی سابق باشند. یافتن و کنترل این سایت‌ها فراتر از این امنیت، اهمیت زیادی دارد.

سال گذشته، اسرائیل چندین منطقه را در سوریه بمباران کرد با ادعای وجود تأسیسات تسلیحات شیمیایی. شیخانی و برخی دیگران می‌ترسند که این حملات تنها منجر به آلودگی محیطی و نابودی شواهد شده‌است.

بر اساس اظهارات یک شیمیدان ارشد سابق دولت سوریه که در بخش تسلیحات شیمیایی مرکز مطالعات و تحقیقات علمی ارتش کار می‌کرد، برنامه تسلیحات شیمیایی سوریه از دهه ۱۹۷۰ شروع شد و با کمک صد‌ها دانشمند دولتی، اکثر آن‌ها که در آلمان و سایر نقاط اروپا تحصیل کرده بودند، مورد پیگیری قرار گرفت. اکثریت دانشمندان در طول جنگ از کشور فرار کردند، اما برخی هنوز در سوریه باقی مانده‌اند. ایالات متحده بیش از ۳۰۰ فرد و تنظیم را در پیوند با برنامه تسلیحات شیمیایی سوریه مجازات کرده است.

منبع: ایسنا