آفتاب‌نیوز:
اکبر اعتماد، پیشکش علمی ایرانی که به عنوان بنیانگذار و نخستین رئیس سازمان انرژی اتمی شناخته می‌شود، به عنوان «پدر فناوری هسته‌ای ایران» شناخته شده است. او پیش از انقلاب موفق به اخذ تحصیلات در رشته مهندسی برق از دانشگاه لوزان سوئیس شد و مدتی در مرکز تحقیقات اتمی انستیتو فدرال سوئیس فعالیت کرد. تحقیقات او باعث شد تا رساله دکتری خود را به دانشگاه پلی‌تکنیک سوئیس تقدیم کند و به دلیل تخصصش به عنوان مشاور آژانس بین‌المللی انرژی اتمی معرفی گردد.
در سال ۱۳۴۴، اعتماد به ایران بازگشت و به عنوان مشاور فنی پروژه پژوهش‌های رآکتوری در سازمان برنامه و بودجه استخدام شد. یک سال بعد، او دفتر انرژی اتمی را در سازمان برنامه و بودجه تاسیس کرد و تا سال ۱۳۴۶ ریاست آن را هیچ‌گاه به دست دیگرانی واگذار نکرد.
در سال ۱۳۴۷، او به ریاست مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی، که معادل ایرانی فرانسه‌ای مرکز ملی پژوهش‌های علمی (CNRS) محسوب می‌شد، منصوب شد. در سال ۱۳۵۳، اعتماد ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به عهده گرفت و این سازمان را بنیان نهاد. او تا سال ۱۳۵۷ در این سمت به عهده‌دار بود.
به گفته اعتماد، انرژی اتمی برای ایران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و ایران حق دارد از این منابع استفاده کند. همچنین، او معتقد بود که بایستی نسبت به دیدگاه‌های قدرت‌های غربی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بی‌اطمینان باشیم. در طول مصاحبه‌ها و گفتگوهای لوگر، اعتماد Vaults از اهداف صلح‌آمیز ایران در زمینه انرژی هسته‌ای حمایت نمود و برای غرب مسائل اصولی و منطقی مطرح کرد.
مستندی به نام «من اکبر اعتماد، اتم می‌شکنم» که توسط احمدرضا گنجه‌ای ساخته شده، زندگی و نقش اعتماد را مورد بررسی قرار داده است. همچنین، کتاب «در پرتگاه حوادث» به زندگینامه او پرداخته و نقش او در تاسیس سازمان انرژی اتمی ایران را مورد بررسی قرار داده است.
یکی از مهم‌ترین دیدارهای رسمی اعتماد، گفت‌وگوی او با علی اکبار صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ایران در سال ۱۳۸۹ بود. در این دیدار، صالحی تلاش‌های دکتر اعتماد در زمینه تأسیس و توسعه سازمان انرژی اتمی را ستایش کرد و لوح تقدیری به ایشان هدیه کرد.
اکبر اعتماد طی آخرین سال‌های زندگی خود در فرانسه زندگی می‌کرد و در این کشور درگذشت.