**حسن بهشتی‌پور،** پژوهشگر و تحلیلگر مسائل بین‌المللی، در مصاحبه‌ای با ایکنا، ارزیابی جلسات مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در عمان را انجام داد. بهشتی‌پور معتقد است که مداوم کردن و پیگیری اهداف سیاست خارجی و اترافت ملی کشور، مانند رفع تحریم‌های آمریکایی، از مهم‌ترین مواردی است که باید در این مذاکرات مورد توجه قرار گیرد.
وی برای رسیدن به اهداف و منافع ملی، به سه ابزار دیپلماسی اشاره کرد: ابزار اول دیپلماسی خود را به عنوان تعیین‌کننده روابط بین کشورها تعریف کرد. کسانی که در مذاکرات شرکت می‌کنند، نحوه پیشبرد مسائل و توانایی متخصصان در این زمینه نقش در نتیجه این جلسات دارند.
**شورای عالی امنیت ملی؛ مسئول روند مذاکرات**
بهشتی‌پور ادامه داد که ابزار دوم، سیاست‌ها و رویکرد کلان طرفین مذاکره است. در جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی امنیت ملی به عنوان مسئول تعیین این سیاست‌ها فعالیت می‌کند، و رئیس‌جمهور در رأس این شورا قرار دارد و تصمیمات نهایی در مورد مذاکرات را می‌گیرد.
**ابزار سوم؛ نقش رسانه‌ها و دیپلماسی رسانه‌ای**
بهشتی‌پور به نقش رسانه‌ها و دیپلماسی رسانه‌ای در هدایت دیپلماسی عمومی اشاره کرد. او معتقد است که دیپلماسی رسانه‌ای دشمنان ایران بسیار قوی است و فرصت‌های بیشتری برای ایجاد تأثیر در فضای داخلی و خارجی کشور دارند.
**allele در مورد مذاکرات**
بهشتی‌پور در پاسخ به انتقاداتی که مذاکره را مساوی با تسلیم‌‌شدن ایران می‌دانند، اشاره کرد که قدرت نظامی ایران، حمایت مردم از نظام و دیپلماسی رسانه‌ای از جمله عناصر تعیین‌کننده موفقیت مذاکرات هستند. او تأکید کرد که ایران باید همچنین از دیپلماسی رسانه‌ای برای تبیین اهداف و خواسته‌های خود در مذاکرات استفاده کند.
**نقش قدرت مردم و قدرت نظامی در مذاکرات**
بهشتی‌پور به اهمیت حمایت مردم و قدرت نظامی ایران در فرآیند مذاکرات اشاره کرد. او معتقد است که این عناصر به تقویت مذاکرات ایران کمک می‌کنند و مذاکره‌کنندگان باید این عناصر را در نظر بگیرند.
**بازی‌های تبلیغاتی و تفاوت‌های مشکوک بین مذاکرات مستقیم و غیرمستقیم**
بهشتی‌پور درباره تلاش‌های ترامپ برای انجام مذاکرات مستقیم ایران، این مذاکرات را به عنوان یک بازی تبلیغاتی توصیف کرد. او تفاوت بین مذاکرات مستقیم و غیرمستقیم را مشخص نکرد و آن‌ها را به عنوان بازی‌های رسانه‌ای دانست.
**ایران، اهل تعامل و گفت‌وگو**
در انتهای مصاحبه، بهشتی‌پور به تصمیم ایران برای ورود به مذاکرات غیرمستقیم اشاره کرد و این مذاکرات را به عنوان راهی برای رها شدن از فضای جنگی و نشان‌دهی تحمل و تمایل به گفت‌وگو از دیدگاه عمومی داخل و خارج معرفی کرد.