سرهنگ محمدمهدی کتیبه، رئیس اداره دوم ارتش در دهه ۶۰، ادعا کرده که محسن رضایی دلیل کنارگذاشتن صیاد شیرازی از فرماندهی نیروی زمینی ارتش بود.

بعد از وقوع انقلاب، صیاد شیرازی وارد پادگان اصفهان شد و در دانشکده توپخانه تدریس می‌کرد. او ارتباط نزدیکی با نیروهای انقلابی در اصفهان و تهران، به‌ویژه با یوسف کلاهدوز و حسن اقارب‌پرست داشت. او در داخل پادگان، افرادی را که معتقد بودند انقلابی استاندارد می‌رسomalyند اعلامیه‌های حضرت امام را به آن‌ها منتقل می‌کرد تا جوی انقلابی در بین پرسنل پدیدار شود. او شبکه‌های سه‌نفره ایجاد کرد تا در داخل پادگان اعلان‌های انقلابی توزیع شوند.

صیاد شیرازی نقشه‌برداری و نقشه‌خوانی تدریس می‌کرد و برخی از دستاوردهای مهم او در کردستان، طرح‌هایی بود که باعث شکست نیروهای منقضی شده در سنندج و پادگان‌های مریوان، بانه و سقز شد. پس از این موفقیت‌ها، او به سرهنگ‌تمامی ارتقای یافت و فرماندهی عملیات غرب کشور را بر عهده داشت.

پادگان اصفهان در فروردین ۱۳۵۸ تحت حمله‌های ضدانقلابی قرار گرفت. عملیات آزادسازی سنندج که با همکاری ارتش و سپاه در اردیبهشت ۵۹ انجام شد، بیش از ۲۰ روز به طول انجامید. پس از حوادث کردستان، صیاد شیرازی با همکاری ارتش و سپاه بر سنندج مسلط شد و به فرماندهی عملیات غرب منصوب شد. او از نصب نشانه درجه‌اش پرهیز می‌کرد، اما مدتی بعد به علت تمرد، دو درجه از او پس گرفته شد.

در نوشته‌های بنی‌صدر، رئیس‌جمهور سابق ایران، آمده که نیروهای تحت فرماندهی صیاد شیرازی در سردشت تلفات زیادی داشتند. بنی‌صدر از استفاده بمب‌های ناپالم برای جبران شکست مذاکره کرد که این موضوع باعث خلع دویی از درجه‌ش او و برکناری او شد. منابع متعددی، از جمله گفته‌های خود صیاد شیرازی و سرتیپ دربندی، این دیدگاه را تأیید نکرده‌اند.

صیاد شیرازی به دلیل تلفات زیادی که در درگیری‌های کردستانی به وجود آمد و گزارش‌های منفی به تهران ارسال شد، با بنی‌صدر اختلاف داشت. پس از خلع بنی‌صدر، با حضور محمدعلی رجایی به عنوان رئیس‌جمهور، صیاد شیرازی بار دیگر با پذیرش دو درجه به ارتش بازگشت و قرارگاه مشترک عملیاتی حمزه سیدالشهداء را راه‌اندازی کرد تا بین ارتش و سپاه هماهنگی ایجاد شود.

حسین علایی، فرمانده قرارگاه نوح، در مورد عزل صیاد شیرازی از سمت‌اش از بنی‌edaا گزارش کرده که نامه‌ای به امام نوشت تا او را دوباره به ارتش بازگرداند. سید یحیی صفوی نیز او را توصیف کرده که صیاد شیرازی خود را مانند سربازانی که درجه‌ای پایین‌تر از او داشتند به مبارزه می‌پرداخت. پس از عزلش، او تدریس‌های نقشه‌خوانی به نیروها ارائه می‌داد.

«عملیات قادر»، عملیاتی بود در جنگ ایران و عراق که از ۲۴ تیر تا ۱۸ شهریور ۱۳۶۴ انجام شد. این عملیات توسط نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران انجام گرفت و با همکاری نیروی هوایی‌شان طراحی و اجرا شد. صیاد شیرازی ناکامی ارتش در این عملیات را به عدم همکاری سپاه نسبت داد و این موضوع باعث اختلافاتی بین محسن رضایی و او شد. امام خمینی در تیر ۱۳۶۵ با آن‌ها همليك بود و از آن‌ها درخواست وحدت را داشت. صیاد شیرازی در مرداد ۱۳۶۵ از فرماندهی نیروی زمینی استعفا داد و به نمایندگی رهبری در شورای عالی دفاع منصوب شد.

«عملیات مرصاد»، یکی از مهم‌ترین عملیات‌های آخرین مراحل جنگ ایران و عراق بود که به پاسخ گفته‌شدن قطعنامه ۵۹۸ و پایان جنگ، در سال ۱۳۶۷ انجام شد. نیروهای ایران در این عملیات به سازمان مجاهدین خلق پیروز شدند و تعداد زیادی از اعضای این سازمان کشته شدند.

صیاد شیرازی، محسن رضایی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به‌عنوان سرorentables رهبران نظامی ایران و کسانی که پس از آزادسازی خرمشهر طرفدار ادامه جنگ و کشاندن آن به داخل عراق بودند، شناخته می‌شوند.

صیاد شیرازی در ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق در پشت درب منزلش در تهران ترور شد. پس از مرگش، رهبر جمهوری اسلامی ایران، سید علی خامنه‌ای، به او درجه سپهبدی اعطا کرد.

منابع:

«ناگفته‌های جنگ» احمد دهقان، انتشارات سوره مهر

«تاریخ شفاهی دفاع مقدس، روایت سید یحیی صفوی» به کوشش حسین اردستانی، انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس

«تاریخ شفاهی دفاع مقدس، روایت حسین علایی» به کوشش مهدی حاجی خداوردی خان، انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس