مذاکرات جدیدی بین ایران و آمریکا در پیاز است. عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، قرار است با استیو ویتکاف، نماینده آمریکا در امور خاورمیانه، مذاکره کند. این مذاکرات توسط مقامات ایران و آمریکا مورد اختلاف نظر قرار گرفته است. ایران به مذاکره غیرمستقیم و آمریکا به مستقیم تکیه می‌کنند.
در روز جمعه، خبرگزاری فارس گزارش داد که مذاکرات بین دو کشور از طریق وزیر خارجه عمان و بر اساس تبادل متن مکتوب انجام خواهد شد. تیم مذاکره‌کننده ایران شامل علی باقری کنی، دبیر شورای راهبردی روابط خارجی ایران، و مجید تخت روانچی، یکی از اعضای ارشد هیات مذاکره‌کننده ایران، خواهد بود.
مقامات آمریکا در اکثر اظهارنظرهایشان طی هفته‌های اخیر، به رفع کامل فعالیت‌های هسته‌ای ایران تأکید کرده‌اند و مذاکره را راه مسالمت‌آمیز برای دستیابی به این هدف می‌دانند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نیز حل دیپلماتیک برای مساله فعالیت هسته‌ای ایران را تنها در صورتی قابل قبول می‌بیند که ایران such لیبی کل برنامه هسته‌ای‌اش را نابود کند.
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، درباره سخنان نتانیاهو می‌گوید: «سخنان نتانیاهو جنبه‌ای ایذایی برای ایران دارد. ایران در چارچوب قوانین بین‌الملل، مثل سایر کشورهایی که صاحب انرژی هسته‌ای هستند، باقی می‌ماند.» ابطحی معتقد است که این مذاکرات با مذاکرات برجام متفاوت است و می‌گوید: «در مدرک این مذاکرات، اگر قرار باشد دو طرف به سمت نتیجه پیش بروند، این کار سختی نیست. برای ایران، رفع خطر جنگ و نرمالیزاسیون فضای دیپلماتیک بین‌المللی مزایای مهمی خواهد داشت.»
یکی از مشاوران دولت روحانی از دیدگاهی دیگر می‌گوید که موضع آمریکا برای رفع کامل برنامه هسته‌ای ایران یک موضع مذاکراتی است. او معتقد است که مذاکره با حضور علی لاریجانی می‌تواند نتایج بهتری به ارمغان آورد و写了 “在美国看来，维特科夫是一个合理的选择。” 但根据上下文，这句话应调整为符合波斯语的表达方式，因此重新表述如下：
او می‌افزاید که ویتکاف برای ایران یک پیشنهاد مناسب است؛ او میانه‌رو است.» این مشاور در مورد نیازهای ایران در این مذاکرات افزود: «ایران باید چیزی به ترامپ بدهد که او بتواند آن را در آمریکا بفروشد. این می‌تواند از طریق تمدید مراحل غروب برجام یا افزایش دسترسی‌های آژانس برای نظارت بر فعالیت هسته‌ای ایران انجام شود.»
افشار سلیمانی، دیپلمات پیشین ایران، ایران را در موقعیت ضعیفی در این مذاکرات می‌بیند و می‌گوید: «ایران باید در موقعیتی قوی‌تر از امروز به مذاکرات می‌رفت تا بتواند منافع خود را بهتر تأمین کند. اوضاع پیچیده شده و بازی‌های قبلی ایران در منطقه نیز تقریباً از دست رفته‌اند. ایران برای حل مشکلات مناطق خاورمیانه باید یک راه‌حل باشد، نه خودش یک بخش از مشکلات.»
او در انتقاد از سیاست خارجی ایران می‌افزاید: «عملکرد سیاست خارجی ایران در خدمت منافع خارجی بوده و این تاخیر در نشستن پای میز مذاکره کار را به این‌جا رسانده است. ایران باید واقعیت‌های موجود را بشناسد و مذاکره‌هایی را انجام دهد که به سوی توافق و حل مشکلات مناطق خاورمیانه هدایت کند.»