**رویداد۲۴** | مصطفی خوشابی، رnger د مرکز فناوری‌های نوین رسانه‌ای، در یادداشتی نوشت: مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و آمریکا در خصوص برنامه هسته‌ای ایران و رفع تحریم‌ها به راند دوم رسیده است. پس از نشست اول در عمان، رسانه‌ها خروجی‌های مثبتی از این مذاکرات منتشر کرده‌اند. رسانه‌های داخلی، به‌ویژه آنهایی که با دولت چهاردهم همسو هستند، مذاکرات را امیدوار کننده و بسیار مثبت پیش‌بینی می‌کنند. با این حال، این نگاه مثبت الز᷇امان ممکن است با واقعیت مذاکرات همخوانی نداشته باشد.
بررسی واکنش‌های حاکم بر روزهای اخیر و عملکرد رسانه‌ای دولت آمریکا نشان‌دهنده فاصله‌ای معنادار با فضایی است که در داخل کشور ایجاد شده است. دستگاه رسانه‌ای ترامپ به‌خوبی بازی رسانه‌ای خود را مدیریت می‌کند و سعی می‌کند مذاکرات به سمتی پیش برود که به نفع آمریکا باشد. واکنش‌های مقامات آمریکایی نیز نشان‌دهنده احتمال افزایش تنش‌ها در دوره‌های بعدی است.
بعد از مذاکرات دور اول، که ویتکوف، نماینده آمریکا، آن را سازنده و مثبت اعلام کرد، او در ادامه موضع‌گیری‌های خود اعلام کرد که هدف آمریکا از جلوگیری از دسترسی ایران به اسلحه هسته‌ای است. اما بعد از چند روز، او موضع خود را تغییر داد و اعلام کرد که ایران نباید هیچ نوع غنی‌سازی داشته باشد. ترامپ، نیز پس از مذاکرات، گفت‌و‌گوها را خوب دانست، اما چند روز بعد مجدداً پیش حضور نظامی آمریکا در منطقه را برای پاسخ به اقدامات ایران هدف قرار داد.
کابینه آمریکا همچنین موضع‌گیری‌های نظامی تا حد زیادی مثبت نیست و مذاکرات را با دید بسیار مبهم می‌بیند. سیاست‌گذاران آمریکایی در خطوط مطرح‌شده توسط ترامپ، مذاکرات را به عنوان صفحه‌ای از بازی‌های پیچیده دیپلماسی می‌بینند. انتشار اخبار متناقض، تغییر مسیر مذاکرات، تهدیدات نظامی، و تغییر موضع‌های آمریکا در مورد غنی‌سازی هسته‌ای ایران نمونه‌هایی از پیچیدگی‌های این مذاکرات هستند.
اتحادیه اروپا، که از میز مذاکرات حذف شده است، موضع منفی نسبت به این مذاکرات برگرفته است. آمریکا همچنین با اعزام نمایندگان خود به فرانسه برای بهبود شرایط، سعی می‌کند فضای مثبتی را ایجاد کند. اما حضور روبیو، وزیر خارجه آمریکا، که نگرش‌های تندی نسبت به ایران دارد، فضای مذاکرات را مالح نمایان می‌کند.
به‌طور کلی، اگر به‌طور واقع‌بینانه به این مذاکرات نگاه کنیم، ابهام‌های فراوانی در آینده آن‌ها وجود دارد. گرچه احتمال جنگ پس از مذاکرات دور اول کمرنگ‌تر شده است، اما با توجه به واکنش‌های حاکم بر سیاست‌گذاران آمریکایی، همیشه احتمال تقویت جنگی وجود دارد. ایران در دور اول مذاکرات دست بالا را داشته و بهتر است در ادامه مذاکرات این وضعیت را حفظ کند. برای این امر، ایران باید با تزریق اخبار صحیح و تحلیل‌های دقیق، فضای رسانه‌ای دنیا را برای مصلحت خود متحول کند.
کارشناسان همچنین باید این مذاکرات را بر اساس تقابل تاریخی بین ایران و آمریکا و بازی مشترک برخی کشورها مانند عربستان، قطر، امارات و رژیم صهیونیستی تحلیل کنند. این تحلیل‌ها باید جامعه را برای احتمال شکست مذاکرات آماده کنند و نیاز به آگاهی عمومی در مورد مسائل داخلی ایران را تأکید کنند.
در این معادلات، تل‌آویو به‌طور عمیق در ایجاد فضای رسانه‌ای شکست مذاکرات نقش دارد. نزدیکی ایران و آمریکا برای رژیم صهیونیستی مطلوب نیست و این کشور سعی می‌کند با ایجاد تنش‌ها و ناتمام گذاشتن مذاکرات، نظریه‌های خود را به اثبات برساند. در صورت وقوع جنگ، این عامل بی‌ثباتی خاورمیانه خواهد بود که می‌تواند نتایج غیرقابل پیش‌بینی برای تمامی کشورهای منطقه داشته باشد.