رضا وفایی یگانه، کارشناس اقتصادی، در صورتی که با ایکنا گفتگو کرد، درباره دلیل تکرار تصمیمات ناموفق اقتصادی از سوی دولتهای مختلف مدعی شد که “کیفیت تصمیمگیریهای ما با میزان دانش و تخصصی که در کشور وجود دارد، همخوانی ندارد. در حالی که ما دانشگاهها و نیروهای متخصص زیادی داریم، ولی برخی از تصمیمات در سطوح قانونگذاری و اجرایی، الزامات لازم را ندارند و این باعث تکرار خطاها شده است.”
او به تصمیماتی مانند وام ودیعه مسکن اشاره کرد که گذشتهنگر بوده و تأثیر مطلوبی در بازار مسکن نداشته است، اما همچنان تکرار میشود. وی افزود که “این موضوع در حوزههای دیگری مانند سرمایهگذاری برای تولید، کنترل تورم، و رشد اقتصادی نیز مشهود است.”
وفایی یگانه تاکید کرد که مشکل اصلی در ساختار تصمیمگیری کشور است و مشکل فقط در قانونگذاری نیست؛ بلکه در فرآیند تصمیمسازی متعدد بدلیل تغییرات مکرر در قوانین و آییننامهها، به بیثباتی در سیاستگذاریها منجر میشود.
این کارشناس اقتصادی دلیل اصلی این مشکل را ضعف جدی در بستر آماری کشور دانست. او معتقد است که بدون دادههای دقیق و بهروز، هدفگذاریها به درستی خود نخواهد بود و تقویت بستر آماری کشور یک ضرورت است.
ÖZ همچنین از اولویتیافتن اهداف کوتاهمدت بر سیاستگذاریهای بلندمدت انتقاد کرد و نمونهای از این اولویتها را در اختصاص مبلغی معادل ۲۵ هزار میلیارد تومان به هفت دهک درآمدی برشمرد. او تاکید کرد که این منابع میتوانست در پروژههای بنیادیتری مانند ناترازی انرژی، ساخت مدارس و بیمارستانها استفاده شوند.
او توضیح داد که نگاه کوتاهمدت در سیاستگذاریها رایج است و ما نیاز داریم به سمت برنامهریزیهای میانمدت و بلندمدت حرکت کنیم و از اقداماتی که فقط اثرات لحظهای داشته باشند، دوری کنیم.
وفایی یگانه برای پاسخ به سؤالی درباره نقش ضعف مدیریتی در تکرار تصمیمات اشتباه، اشاره کرد که بیثباتی مدیریتی و ارزیابیهای کوتاهمدت مدیران از دلایل اصلی است. او توضیح داد که وقتی یک مدیر فرصت بلندمدتی برای ارزیابی نداشته باشد، به اقدامات فوری میرود، اما اگر فرصت کافی داشته باشد، سیاستهای بلندمدتتر را ترجیح میدهد.
ultimately، این کارشناس اقتصادی در پاسخ به سؤالی دربارهی راهحلهای جدید نخبگان و دانشگاهیان کشور برای بهبود نظام تصمیمگیری، مشیریت کرد که ظرفیت تخصصی کشور بالاتر از میانگین جهانی است، اما برای استفاده بهینهی این ظرفیت، نیاز است که دادههای دقیق ارائه شود. او تاکید کرد که بدون دادههای معتبر، ارائه راهکار男主های مؤثر امکانپذیر نیست.
در پایان، او بر لزوم ارتقای پاسخگویی در نظام تصمیمگیری تأکید کرد: “باید مشخص باشد که اگر یک تصمیم اشتباه باشد، چه کسی مسئول آن است و بابت آن هزینهای پرداخت کردهاست یا خیر. تا زمانی که این پاسخگویی نهادینه نشود، ما همچنان شاهد تصمیمات متزلزل، متغیر و تکرار خطاهای گذشته خواهیم بود.”
انتهای پیام
منبع