**تاریخ انتشار: ۷ می ۲۰۲۵ – ۱۲:۲۹ +۲ گرینویچ • بهروزرسانی شده در ۱۴:۰۴**
مایکل کوگلمان یکی از برجستهترین تحلیلگران امور جنوب آسیا است که در اندیشکده مرکز ویلسون در واشنگتن فعالیت میکند. او مدیر برنامه آسیای جنوبی این اندیشکده است و حوزه تخصصش شامل روابط هند و پاکستان، سیاست خارجی ایالات متحده در جنوب آسیا، افراطگرایی، امنیت منطقهای و تنشهای هستهای در شبهقاره میشود.
کوگلمان در مورد اخیرترین درگیری بین هند و پاکستان میگوید: «اگر به تاریخ نگاه کنیم، مشخص بود که وقوع رویدادی از پیش قابل پیشبینی بود. در موارد مشابه، هند معمولاً با استفاده محدود از نیروهای نظامی و شهرتش قرار دادن پایگاههای تروریستی در پاکستان پاسخ داده است. اما تفاوت اینبار این است که مقیاس و شدت حملات هند بسیار بیشتر بود؛ گستردهتر و شدیدتر از آنچه در گذشته دیده شده.»
او همچنین تاکید کرد: «پاکستان یک ارتش بسیار قدرتمند دارد و از توانمندیهای نظامی متعارف و قوی برخوردار است. ارتش هند از نظر تعداد نیرو بسیار بزرگتر است، اما پاکستان نیز از لحاظ نظامی بسیار توانمند است.»
با توجه به گستردگی و شدت حملات هند، به نظر میرسد پاسخ متقابل و قوی پاکستان اجتنابناپذیر است، یک پاسخ که بدون شک بر هند ضربه سنگینی وارد خواهد کرد.ldquo هیچگاه مشخص نیست این واکنش چگونه خواهد بود، اما فکر میکنم پاکستان حتماً خواهد خواست که پیامی قوی برای هند ارسال کند؛ پیامی که بیانگر توانایی مقابله و پاسخ به تحریکآمیزهای بیمورد محسوب شده توسط آن است.»
مایکل کوگلمان همچنین به ابعاد هستهای این درگیری اشاره کرد و گفت: «این وضعیت بسیار نگرانکننده است، چرا که با دو ارتش بسیار قدرتمند که حتی در سایه تهدید هستهای تمایل دارند از قدرت محدود علیه یکدیگر استفاده کنند، روبرو هستیم. هرچه این درگیریهای محدود بیشتر شوند، خطر رسیدن به نقطهای که در آن احتمال تشدید برخورد هستهای وجود داشته باشد، افزایش مییابد.»
او در ادامه گفت: «مسلش فقط درگیری میان دو کشور نیست؛ این دو کشور همسایگان رقیب هستند که تعدادی از جنگها را با هم گذارش کردهاند و هر دو دارای سلاحهای هستهای میشوند. البته بیشتر جنگهای بین آنها قبل از هستهای شدن در اواخر دهه ۱۹۹۰ رخ داده، اما اکنون که هر دو کشور به قدرت هستهای مسلح شدهاند و از استفاده محدود از قدرت نظامی علیه یکدیگر ابایی نمیکنند، این موضوع در حیطه تهدید هستهای واقعاً نگرانکننده است.»