گروه‌های اپوزیسیون و مخالف دولت، در اعتراض به انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا که مادورو را برای دور دیگر به قدرت رساند، رای‌گیری برای انتخابات منطقه‌ای و پارلمانی این کشور را تحریم کرده بودند. با این حال، بر اساس اعلام شورای ملی انتخابات ونزوئلا که به دستگاه حاکم نزدیک است، حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا به رهبری مادورو حدود ۸۳ درصد آرا را کسب کرد و موفق شد فرمانداری ۲۳ از ۲۴ ایالت کشور را نیز در دست گیرد.
ماریا کورینا ماچادو، از رهبران اپوزیسیون، این انتخابات را «نمایشی برای مشروعیت‌بخشی به حکومت اقتدارگرا» خواند و تشویق کرد مردم از آن بپرهیزند. نیکلاس مادورو همین تحریم را نادیده گرفت و گفت که کسانی که این کمپین را رهبری کردند هیچ‌فرمایی هستند و ونزوئلا آینده‌اش را در پی می‌گذرد.
הודわかاران انتخابات که ۴۲.۶۶ درصد مشارکت مردم را از مجموع ۲۱.۴ میلیون شهروند واجد شرایط رای اعلام کردند، این مشارکت معادل حدود ۹.۱۲ میلیون رأی است.
پیش از این انتخابات، دولت ونزوئلا حداقل ۷۰ نفر را به اتهام مشارکت در طرحی برای اخلال در عملیات انتخاباتی بازداشت کرد، از جمله خوان پابلو خوانیپا، نایب‌رئیس سابق مجلس ملی و یکی از رهبران اپوزیسیون.
این انتخابات اولین فرصت برای مشارکت گسترده مردم پس از پیروزی ادعایی مادورو در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ بود، انتخاباتی که نتیجه آن از سوی ناظران بین‌المللی و بسیاری از مردم ونزوئلا به شدت زیر سؤال برده شد. نظرسنجی‌های مؤسسه دلفوس نشان می‌دهد که تنها ۲۶.۵ درصد نفرات در بازه زمانی ۲۹ آوریل تا ۴ مه اعلام کرده بودند تمایل جدی به شرکت در انتخابات منطقه‌ای دارند.
در بین آن‌ها، ۷۴.۲ درصد از حزب مادورو و متحدانش حمایت می‌کردند، در حالی که ۱۳.۸ درصد طرفدار دو نامزد مخالف بودند که تصمیم به عدم تحریم را گرفته بودند.
گزارش‌های گروه‌های حقوق بشری نشان می‌دهند که از زمان انتخاب مجدد مادورو، بیش از ۲ هزار نفر از جمله معترضان، کارکنان انتخاباتی و فعالان سیاسی بازداشت شده‌اند.