آفتاب‌نیوز: احمد راستینه، نماینده شهرکرد و یکی از شناخته‌شده‌های جبهه پایداری، تنها ۳۸ رای در انتخابات هیات رییسه مجلس شانزدهم کسب کرد. این اتفاق در هم Cohen با موجی از پیامک‌ها و تبلیغات منفی در فضای مجازی علیه محمدباقر قالیباف پیش امد که می‌خواست نمایندگان را از رای‌دهی به او منصرف کند.
در انتخابات هیات رییسه مجلس دوازدهم، تاکنون مجتبی ذوالنوری (نماینده قم با ۶۰ رای در مقابل ۱۹۸ رای) و منوچهر متکی (نماینده تهران و سابق وزیر امور خارجه با ۵ رای) با محمدباقر قالیباف برای ریاست مجلس رقابت کرده‌اند.
نظام پارلمانی معمولاً به عنوان منبعی از ایده‌های نوآورانه و تحول‌خواه در جوامع مطرح است، اما چرا سوپرانقلابیان هیچ‌گاه نتوانسته‌اند نظر و عقل جمعی پارلمان را جذب کنند؟ آیا این به این معناست که تفکر آنها محفلی و محدود است و نه ملی و سراسری؟
سهولت دسترسی به اطلاعات برای سوپرانقلابیان وجود دارد، اما این امکانات معمولاً تبدیل به رسانه‌های فضای مجازی می‌شوند. چند نفر از آنها که آزادی عمل شگفت‌انگیزی در مجلس دارند، عملاً پارلمان را به یک مکان تولید ویدیوها تبدیل کرده‌اند.
érience خارج از مجلس نیز سوپرانقلابیان تعدادی رسانه، پلتفرم‌های ارتباطی، و حتی حمایت رادیو و تلویزیون را به ارمغان آورده‌اند. اما چرا در مقابل همه این امکانات، نتوانسته‌اند حتی آرای همکاران خود را کسب کنند؟ این امر به ویژه پس از دو سال هم‌نشینی و همکاری در مجلس بسیار بindsan است.
سوپرانقلابیان از آزادی فعالیت در پارلمان بهره‌مند هستند، اما چرا حتی آرای همکاران خود را کسب نکرده‌اند؟ آنها چگونه می‌توانند “مردم ایران” را نمایندگی کنند؟ و چه آینده‌ای برای کشور پیش‌بینی می‌کنند اگر تک‌نگرشان را بر کشور حاکم کنند؟
جریان سوپرانقلابی ادعا کرده بود که محمدباقر قالیباف از مخالفان ابلاغ قانون جنجالی عفاف و حجاب است. با این رای قاطع نمایندگان، حکم قاطع مجلس در مورد یکی از برخوردی‌ترین موضوعات کشور مشخص شده است.
یکی از راه‌های ارتقای آرامش سیاسی در کشور این است که سوپرانقلابیان، که به عنوان هر گروه دیگری حق حضور در سیاست را دارند، به حق و وظیفه‌های خود احترام دهند و تلاش کنند که تولیدات محفلی خود را به عرصه اصلی و خالص نظام و انقلاب جابه‌جا کنند.
جریان سوپرانقلابی که “صداهای بلند” داشته‌اند، چرا احساس شک نمی‌کنند که شاید راه را اشتباه پیموده‌اند و زمینه کج نیست؟ حتی نامزدهای گوناگون نمی‌توانند مشکلاتی که آنها مطرح می‌کنند را حل کنند. آیا سوپرانقلابیان این شکست را هم تکرار خواهند کرد؟