پس از پایان دور پنجم مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و آمریکا در رم، سید عباس عراقچی، نائب وزیر خارجه ایران، این جلسات را «یکی از حرفه‌ای‌ترین ادوار مذاکراتی» خواند. بر اساس گزارش‌های پس از مذاکرات، ایده‌هایی توسط بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان، مطرح شده و قرار است کار کارشناسی بیشتری انجام شود و نتایج به پایتخت‌ها ارسال شود.
به گزارش نشریه آمریکایی وال‌استریت‌ژورنال، ایران و آمریکا با وجود باقی ماندن جزئیات مهم برای مذاکره، قصد دارند پارامترهای یک توافق جدید بر سر برنامه هسته‌ای ایران را تعیین کنند. این نشریه اشاره می‌کند که تلاش برای دستیابی به چارچوب سیاسی، به یاد توافق موقت سال ۲۰۱۳ است که پیش از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ صورت گرفت. توافق ۲۰۱۳ برخی تحریم‌ها را برای ایران کاهش داد و گام‌هایی برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران برداشت.
با این حال، نشریه وال‌استریت‌ژورنال می‌نویسد که بیشترین چالش‌ها برای رسیدن به توافق، مسئله غنی‌سازی اورانیوم است. بدون توافق بر سر محدودیت‌های غنی‌سازی، مذاکرات ممکن است به یک پیچش خود را برخوردار کرده و تکرار اختلافات سیاسی را آسان کند.
امیدواری است که یک توافق چارچوبی می‌تواند برای کاهش نگرانی‌های دولت‌های واشنگتن و تل‌آویو در مورد ادامه فعالیت‌های هسته‌ای ایران بدون تعهد به توافق نهایی، کارآمد باشد. به گزارش‌ها، مذاکرات برای دستیابی به توافق ۲۰۱۵ طی ۱۸ ماه طاقت‌فرسا انجام شد، و هیچ تضمینی برای موفقیت مذاکرات آینده وجود ندارد.
مقامات ایرانی از اوایل مذاکرات مطرح کردن یک توافق چارچوبی را به عنوان یک گام برای رسیدن به توافق جدید پیشنهاد کرده‌اند. این چارچوب می‌تواند شامل حق ایران برای داشتن یک برنامه غیرنظامی، رژیم بازرسی دقیق، و تعهد به عدم تلاش برای تولید سلاح هسته‌ای باشد.
ریچارد نفیو، مهندس تحریم‌های ایران، معتقد است که تعیین یک چارچوب توافق می‌تواند برای دستیابی به توافق بلندمدت مفید باشد، اگر هسائر آگاه از نتیجه مورد نظر باشند و هر دو طرف جدی وارد فرآیند شوند.
در نهایت، پایگاه خبری آکسیوس این مذاکرات را «بسیار سازنده» توصیف کرد و از حدود مقداری پیشرفت خبر داد، که بر اساس ادعاهای بدر البوسعیدی، وزیر امور خارجه عمان، مedriver جلسات این ترویحات موجود است.