برخی گروه‌های سیاسی و تحلیلگران، این نماد کلیدی – که گاهی با نماد باستانی «انخ» پیوند داده می‌شود – را مرتبط با آموزه‌های فراماسونری می‌دانند. در این دیدگاه، کلید دو معنای اساسی در محافل فراماسونری دارد:
ا) نمادی از رازداری و پنهان‌کاری:
بنا بر این نگرش، فراماسون‌ها از این نماد برای حفظ اسرار تشکیلاتی و پیشبرد اهداف در پشت پرده استفاده می‌کنند. بسیاری از سیاست‌ها و فعالیت‌های این جریان، با رهیافت مخفی‌کارانه و نهفتن مشابه اهداف در پس شعارها و تاکتیک‌های اعلامی دنبال می‌شوند.
ب) کلید به عنوان سمبل گسترش نفوذ:
تفسیر دیگر این نماد، او را به عنوان سمبل سلطه جهانی و گسترش قدرت می‌شناسد. این گسترش می‌تواند از طریق عملیات نظامی، انعقاد پیمان‌ها یا حتی ارتباطات معمولی صورت گیرد که در نتیجه آن، کشورها به وابستگی، بهره‌برداری و نفوذ قدرت‌های بزرگتر درمی‌آیند.
با این مفاهیم، سؤال اصلی همچنان در میان است: آیا استفاده مکرر از این نماد توسط شخصیت‌هایی چون روحانی، معنای خاصی داشته است؟ سکوت و عدم ارائه توضیحات شفاف در این باره، باعث تشدید این گمانه‌زنانی‌ها شده است.