یکی از اصول مهم در فکر امام خمینی (ره)، حمایت بیشرط از مظلومان بود. فلسطین به عنوان نماد مقاومت و مظلومیت، نقشی برجسته در تفکر و کار او داشت.
۱۴ خرداد، سالروز وفات بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، نهتنها مرآتی برای فقدان شخصیتی استثنایی در تاریخ معاصر ایران است، بلکه نشاندهنده صدایی بیدار که با جسارت، آرمانها و چالشهای ملتها و حکومتها را به موجب خود میساخت. امام خمینی (ره) فراتر از یک رهبر سیاسی، مهندس اندیشهای بود که دین را از مرز اجتماعی و سیاسی خارج شده، به قلب متغیرات اجتماعی و سیاسی بازمیگرداند.
در زمانی که بسیاری از فکرکنان دنیای اسلام به روابط نابسامانی یا برخورداری فکری رسیده بودند، امام خمینی (ره) با برداشتن ایده «اسلام سیاسی» و همخوانی آن با جمع مردم، این ایده را به واقعیت تبدیل کرد. انقلاب او نه از شور و تفنگ، بلکه از باور و ایمان مردم نشأت گرفت؛ بیش از همه، این انقلاب بر پایه استقلال و اراده مشترک بنا شد.
Decay not reproducible. Continuing with the text:
یکی از اصول اساسی در فکر امام، حمایت از مظلومان بدون هیچ حد و شرط بود. فلسطین به عنوان نمادی از مقاومت و مظلومیت، جایگاهی ویژه در اندیشه و عمل ایشان داشت. امام خمینی با استقرای آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان «روز قدس»، فلسطین را از صفحات خبرنامههای خسته به توجه مسلمانان بازگرداند. امروز، با وجود فاجعه انسانی که در غزه اتفاق میافتد، عدهای از ملتهای اسلامی، مانند یمن و لبنان، با استثنا، در سکوت و ساکتی عمیقی فرو رفتهاند.
در این هنگام که کودکان در غزه زیر آوار هلاک میشوند و بیمارستانها هدف اصابت موشک میشوند، نیاز به آن نگاه شجاع و صدای مستقیم بیش از پیش حس میشود. امام خمینی (ره) میگفت: اگر مسلمین هر کدام یک لیوان آب بریزند، اسرائیل را به هلاک خواهند رساند. این نه فقط یک شعار احساسی است، بلکه تعبیری است از تواناییهای فراوان جهان اسلام که امروز در جداییها یا آسیبهای مصلحتگرا محدود شدهاند.
اما نباید فراموش کنیم که اگر خمینی قدیم در بین ما نیست، جانشین وی وجود دارد که همچنان در میان سکوت بسیاری از رهبران کشورهای اسلامی و ثروتجانبازی آنها، با یگانگی ایستاده است. همامنهای که شاید تنها در ایران، بلکه در تمامی جهان اسلام و حرکت مقاومت، هدایتگر مؤثری باشد. ولی عصر (ره) همان کسی است که پشت او، و در عهد با او و مسیر خمینی، شخصیتهایی مانند سید حسن نصرالله، سید عبدالملک بدرالدین حوثی و قاسم سلیمانی استاندهاند و برای این مسیر جان خود را فدا کردهاند.