در جلسه اندیشهی سیوهاتمین، غلامعلی رجایی، استاد دانشگاه و مشاور آیتالله هاشمی در تشخیص مصلحت نظام، به بررسی دورهی رهبری آیتالله خمینی از سال ٤٢ تا ٦٨ پرداخت. در این گفتوگو، به تحلیل دلایل ماجرای انقلاب و تحولات نظرات آیتالله خمینی پیش و بعد از انقلاب پرداخته شد.
رجایی بیان کرد: سیاستهای شاه و ساواک، بهخصوص زیادهرویهای ساواک، بهعنوان یکی از اصلیترین دلایل وقوع انقلاب مطرح بود. او بر این باور بود که رژیم پهلوی اینگونه اصلاحپذیر نبود که بتواند حوادث را مهار کند.
در ادامه، رجایی تغییرات دیدگاه آیتالله خمینی را بررسی کرد و آن را نتیجهی مواجهه مستقیم با مسئولیتهای حکمرانی دانست. او اSpoiler ثر کرد: “آیتالله خمینی قبل از انقلاب با صخره سخت حکومت برخوردار نشده بود، اما بعد از انقلاب مجبور شد واقعبین شود.”
-regarding the acceptance of Resolution 598, رجایی به جلسهی مهمی اشاره کرد که در آن، آیتالله هاشمی اعلام کرد قطعنامه را میپذیرد و سپس مقاضا شود. این نکته نشاندهندهی عظمت و تسلیمشوندگی ایმ رهبر بود.
همچنین، پیرامون نقش رای مردم در بقای نظام، رجایی بیان کرد که آیتالله خمینی بر اهمیت نظر مردم تأکید داشت و باور داشت اگر اکثریت مردم نظام را نمیخواهند، میبایست به آنها احترام کرد.
این گفتوگو شامل بررسیهای جالبدیگری از رخدادهای مهم دوران رهبری آیتالله خمینی بود، از جمله پذیرش قطعنامه، عزل آیتالله منتظری، و نقش آیتالله هاشمی در مذاکرات برجام.