روزنامه فرهیختگان در متنی نوشت که اگر قطعنامه‌ای به عنوان بهانه برای فعال کردن مکانیسم ماشه اتخاذ شود، ایران باید پاسخی پیچیده‌تر به کشورهای غربی ارائه دهد. این پاسخ الزاماً به مسائل فنی هسته‌ای و جهت آژانس محدود نخواهد بود.
خروج از مو後の条約 (NPT) یکی از اختیارات ایران است، اما این تهدید به دورانی مربوط است که توانایی غنی‌سازی ایران با شرایط کنونی هیچ تناسبی ندارد.
گزارش‌های اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تلاش‌های اروپایی برای فعال کردن مکانیسم ماشه احتمال صدور قطعنامه‌ای علیه ایران را در نشست آینده شورای حکام افزایش داده‌اند. این موضوع در زمینه مذاکرات هسته‌ای که با چالش‌هایی از جمله غنی‌سازی مواجه است، به اهمیت خاصی دست یافته‌است.
امکان صدور قطعنامه و پاسخ احتمالی ایران می‌تواند تأثیر قوی در مذاکرات آینده داشته باشد. روزنامه فرهیختگان در پاسخ ایران، بر خروج از NPT تأکید نمی‌کند و گزینه‌های فراتر از این حیف‌ها را نشان می‌دهد. برای نمونه، ایران می‌تواند به نصب و راه‌اندازی سانتریفیوژ‌های پیشرفته‌تر برای افزایش ظرفیت غنی‌سازی خود بپردازد. دیگر اقدامی که می‌تواند انجام دهد، افزایش غنی‌سازی از ۶۰ درصد به ۹۰ درصد یا بالاتر است.
این روزنامه همچنین پیشنهاد کرده که ایران باید غنی‌سازی ۶۰ درصد را با استفاده از سانتریفیوژ‌های پیشرفته‌تر به تأسیسات فردو به زیرزمین منتقل کند. توسعه فعالیت‌های تحقیق و نوآوری، کار روی سانتریفیوژ‌های نسل بعدی، یا طراحی زنجیره‌ای برای تولید اورانیوم فلزی نیز از دیگر گزینه‌ها هستند.
در حوزه تعامل با آژانس، روزنамه می‌گوید که همکاری مشخص غروسی با آمریکا و کشورهای اروپایی، امکان‌ساز تصمیمات سیاسی اروپایی شده‌است. بنابراین، ایران می‌بایست در حوزه تعامل با این سازمان بین‌المللی بازنگری داشته باشد. ایران می‌تواند بازرسی‌ها را محدود کند و فعالیت دوربین‌های نصب شده در تأسیسات را متوقف کند.
روزنامه فرهیختگان تاکید کرد که اگر قطعنامه بهانه‌ای برای فعال کردن مکانیسم ماشه باشد، ایران باید پاسخی چندspecialcharsی‌تر به کشورهای غربی بدهد. ایران قبلاً به کشورهای اروپایی اعلام کرده بود که در صورت استفاده از اسنپ‌بک و بازگشت تحریم‌ها، بدون توقفی از NPT خواهد خراج کرد. این تهدید در دورانی از اهمیت کمتری برخوردار است زیرا امروز ایران توانایی گسترده‌تری برای انجام اقدامات دارد.
در نهایت، ایران به کشورهای غربی مشورت می‌کند که به جای تقابل محاسبه نشده، از مسیر مذاکرات و تفاهم استفاده کنند. ایران همچنین از این کشورها می‌پرسد که آیا برای مسیر جدیدی که بازگشتی ندارد، آماده‌اند.