نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی، در نطق میاندستور امروز خود، با انتقاد از تجاهل دولت به نواحی مرزی، خواستار اقدامات فوری برای تبدیل مرز به فرصتساز شد و تاکید کرد که عدالت تنها از طریق اجرای صحیح میتواند به عمل برخیزد.
کمال حسینپور در نشست علنی مجلس شورای اسلامی در یکشنبه ۱۸ خردادماه، خطاب به رئیسجمهور گفت: “زمان در حال گذر است و فرصتها در نواحی محروم با سرعت بیشتری از دست رفتهاند. توسعه نه تنها به رشد آماری محدود نمیشود، بلکه شامل ارتقای کیفیت زندگی و احیای کرامت انسانهاست.” او افزود: “مرز نه تنها حد فاصل جغرافیایی است، بلکه معمولاً در حاشیه تصمیمگیریها قرار دارد.”
حسینپور به رئیسجمهور سؤال کرد: “آیا مرزها در معادلات توسعه دولت شما مورد توجه قرار گرفته اند؟ آیا نهادی خاصی برای استفاده از پتانسیلهای مرزی ایجاد شده است؟” او ادامه داد: “در گزارشهای بودجه، سهم مناطق مرزی از پروژههای سودآور کم بوده و در برنامههای اشتغال سهم جوانان مرزنشین از مشاغل رسمی ناچیز بوده است.”
حسینپور تاکید کرد که عدالت حاکمیتی در سیاست، توزیع منصفانه منابع و فرصتها در استانها و شهرها است. او از رئیسجمهور خواست تا در تصمیمگیریها به اجرای عدالت توجه کند و اضافه کرد: “برخی مردم روستایی من با انگیزههای امید، رأیگیری را انجام دادهاند. این اعتماد بیقیمت است و نباید در بروکراسیهای دولتی ضایع شود.”
نماینده مردم سردشت و پیرانشهر تأکید کرد: “در اقتصاد مقاومتی، استفاده از ظرفیتهای مرزی بهعنوان یکی از بندهای اصلی مطرح است، اما بسیاری از مرزنشینان امروز حس میکنند که از ویژگیهای مرزی بهرهبرداری نمیکنند.” او از رئیسجمهور خواست تا قبل از کثیفبینی به شعارها، یک تصمیم مؤثر برای بهبود شرایط مرزنشینان بگیرد.
حسینپور در مورد وضعیت آموزشی مناطق مرزی گفت: “عدالت آموزشی به معنای دسترسی همه بچهها به مدارس مناسب است، نه تنها برای کودکان شهری.” او اپتیمیستی خواستار گامهای جدی برای بهبود شرایط مدارس و فراهم کردن تجهیزات لازم برای دانشآموزان بود.
این نماینده مردم در پایان از رئیسجمهور خواست تا به اجرای قوانین و معاهداتی که صورتگرفتهاند، توجه کند و گفت: “عدالت را نباید فقط در متن قوانین دید، بلکه باید در زندگی مردم به واقعیت بیانجامد.” او بر اهمیت از تصحیح نگاه به مناطق مرزی تاکید کرد و اعلام کرد که دولت و مقامات نباید از مردم مرزی در زمان حرب برخورداری کنند بدون اینکه در زمان صلح به آنها احترام و تعهد دهند.