ابراهیم نکو در مورد دلایل عدم تصویب لایحه مقابله با خشونت علیه زنان خاطرنشان کرد که عوامل سیاسی و جناحی در این موضوع نقش داشته است. او افزود که نگاههای جنسیتی نیز تأثیر خود را برای عدم تصویب این لایحه نشان داده است. نکو تاکید کرد که اگر تعداد نمایندگان زن در مجلس بیشتر بود، احتمال تصویب این لایحه بیشتر بود.
وی در بخش دیگری از سخنرانی خود اشاره کرد که تصویب نشدن این لایحه تحت تاثیر نگاههای سیاسی بوده است. برخی از نمایندگان این لایحه را با موضوعات غیر مرتبط مانند سند ۲۰۳۰ جمع کردهاند در حالی که این دو موضوع با هم رابطهای ندارند. او توضیح داد که برخی از افراد فکر میکنند اگر حقوق زنان مورد توجه قرار گیرد، دین مورد ت Beste سوال خواهد رفت و آزادی بیحد و حد به زنان داده میشود، در حالی که هدف این لایحه دفاع از حقوق زنان در برابر خشونت است.
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد که جای تاسف است که قریب به ۱۰ سال است که لایحه مقابله با خشونت علیه زنان در پیشبرد قرار نگرفته است. در این مدت، خشونت علیه زنان افزایش یافته است. او هشدار داد که اگر دولت و مجلس اقدامی فوری نکنند، ممکن است به وقوع انواع جدیدی از خشونت علیه زنان دست یابیم. تفسیرهای اشتباهی از این خشونتها نیز وجود دارد. مثلاً، در مورد حوادث اخیر قتل، برخی در رسانهها موضوع را با موضوع حجاب مرتبط کردهاند در حالی که این خشونتها با مساله حجاب هیچ رابطهای ندارند.
نکو همچنین تاکید کرد که بدون اصلاحات ساختاری در حمایت از زنان، تضییع حقوق زنان ادامه خواهد یافت. او بر اوخیط کردن این خشونتها تا ثابت شود که میتوان به رفع آنها پرداخت، اصرار دارد. او پیشنهاد کرد که دولت و مجلس سریعاً برای مدت یک و یا دو سال موقتاً یک لایحه آزمایشی تصویب کنند و سپس لایحه تکمیلی را آماده کنند.
در نهایت، نکو ادعا کرد که این خشونتهای ناگوار علیه زنان جامعه را تحت تاثیر قرار میدهند و حتی تأثیری بیش از مرگ صدها نفر در حادثههای مانند سقوط هواپیما بر جامعه دارند. او از برخی از صاحبان تریبونها نیز درخواست کرد که در این وضعیت جراحات جامعه را در نظر بگیرند و اهداف سیاسی خود را در جاهای دیگری دنبال کنند.