در روز‌های اخیر، قتل الهه حسین‌نژاد افکار عمومی را به شدت لرزانده است. این حادثه تلخ، موجب توجه جامعه به ابعاد مختلف مسئله شده است. از تعقیب ریشه‌های مشکل و اشاره به مسائلی مانند فقر، تا درخواست توجه بیشتر به امنیت زنان و قانون‌گذاری مناسب، واکنش‌های فراوانی به این پرونده دیده می‌شود. روزنامه کیهان به این واکنش‌ها اشاره کرده و می‌نویسد: «بسیاری از افراد، خواه به طور آگاه یا ناخواهانه، تبدیل به ابزارهایی برای ایجاد فشار روانی و القای حس ناامنی به جامعه شده‌اند. آنها به مجموعه‌ی نظام برای یک جنایت و سرقت منجر به قتل یک دختر جوان مسائل می‌کنند.»

این روزنامه تاکید می‌کند که ایران در زمینه‌ی جرم و جنایت و ناامنی، به‌خصوص مربوط به زنان، وضعیتی بهتری نسبت به بسیاری از کشورهای مدعی دارد و رتبه‌بندی‌های این حوزه نشان‌دهنده‌ی وضعیت مترقی کشور است. بنابراین، تلاش برای القای ناامنی گسترده‌ی جامعه در ذهن مردم موفقیت‌آور نخواهد بود.

روزنامه‌ی کیهان همچنین بر این امر تأکید می‌کند که ارتباط دادن هر جنایتی به فقر، استدلالی بی‌پایه است. مردم می‌پرسند: آیا همه‌ی مقاومت‌کنندگان فقر و زیاده‌خواه‌ها حاضر به ارتکاب جنایت‌هایی همچون قتل هستند؟ آیا همه‌ی کسانی که با زحمت برای کسب رزق مشغول هستند، دست به چنین کارهایی می‌زنند؟

این روزنامه در کنار این موارد، انتقاداتی را به جریان اجتماعی و رسانه‌ای می‌کند. او می‌&);

چیند: «این جریان که خود را دفاع‌کننده‌ی زنان می‌شناسد، باید توضیح دهد که چرا چند هفته پیش، وقتی یک خانم کارشناس رسانه‌ای به دست پسرخاله‌اش کشته شد، صدایی از آن‌ها شنیده نشد؟ آیا این به خاطر حجاب بود که این حادثه‌ی دیگر توجیه داده نشد؟»

علاوه بر این، روزنامه‌ی کیهان اشاره می‌کند که این جریان که همیشه حمله‌ی پلیس را حمایت می‌کند، اکنون با بحث امنیت یاد پلیس برده است. این سؤال مطرح است که این جریان در حوادث مختلف، چرا در پیشگیری از جرایم و تقویت امنیت مخالف است؟

در نهایت، کیهان می‌نویسد: «همه‌ی ما از قتل یک دختر بی‌گناه غمگین هستیم و منتظر برقراری عدالت هستیم. اما قوه‌ی قضاییه و نهادهای امنیتی باید بیشتر به جریان‌های نامدنی که با هر بهانه امنیت روانی مردم را هدف قرار می‌دهند، توجه نمایند.»