لس آنجلس برای عرصه اصلی برخاسته‌ها و مخالفت‌های خواهان تغییر سیستمی طولانی است شناخته شده است. این شهر مرتب در موج‌هایی از ضد سیستم برخاست که ازش برخی از مشهورترین‌ها، مثلاً شورش‌های واتز در سال ۱۹۶۵ و خیزش‌های پس از احتجاج‌های رادنی کینگ در ۱۹۹۲ است. این اعتراضات همگی به نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی، ناتوانی سیستمهای موجود و تنش‌های نژادی برمی‌گشت. محققان مانند آلبرت کاماریلو استدلال می‌کنند که این نوع خواسته‌های اجتماعی، در نقاطی که با نابرابری‌های عمیق و سوءاستفاده از آواز عموم روبرو است، نمی‌بیند افتاده‌اند.

در دهه ۱۹۵۰، کسانی با جاک‌های مکزیکی در جنوب لس آنجلس، با جداسازی‌های عمده‌ای در مدارس، مسکونی‌ها و فضاهای تفریحی روبرو بودند. این مواجهه‌ها منجر به ظهور حرکت چیکانو در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شد، که برخوانده‌گران حق‌های جمعی مکزیکی‌تبار و سیاه‌پوستان را به هم پیوستاد. اعتراضات دانشجویی در شرق لس آنجلس در ۱۹۶۸، با کشف شدن نقصان‌های نظام آموزشی، به عنوان یک نحره‌گری حیاتی برای جوانان این شهر سرشکنفت.

در دهه ۱۹۹۰ نیز، حرکت‌های اعتراضی دوباره مبارزه‌صفحه برخاست، به ویژه به پیروزی طرح رأی ۱۸۷ کالیفرنیا در سال ۱۹۹۴ که به عنوان یک سیاست خشک‌بینی‌ناک مهاجرت مشهور بود. هرچند این قانون بعداً م schönف definite شد، اما باعث شکل‌گیری نسل جدیدی از فعالان مکزیکی‌تبار شد.

این حرکت‌های اولیه، سیاست‌زندگی مکزیکی‌تباران را تسریع کرد، و تا سال ۱۹۹۴، فعالان مانند کارن باس وارد مقاومت علیه قوانین تنگ‌بینی مهاجرتی از جمله طرح ۱۸۷ شدند. باس بعداً شهرداری لس آنجلس را به دست گرفت که نمادی از این توانمندی‌سازی است.

در اوایل ماه ژوئن ۲۰۲۵، آژانس مهاجرت و گمرک (ICE) به حملات وسیعی در لس آنجلس متوجه شد که مهاجران غیرقانونی را در مناطق مختلف هدف قرار داد. این عمل، منجر به اعتراضات چندروزه‌ای از ۶ ژوئن شد که شامل هزاران مشارکت‌کننده بود و شعارهایی مانند “اداره مهاجرت و گمرک، لس آنجلس را ترک کنید” را ا护耳ed. هرچند برخی از حوادث خشونت‌آمیز شدند، اما بیشتر اعتراضات به صورت مسالمت‌آمیز انجام شدند و ناشی از حمایت جمعیت و حقوق مهاجران بود.

در پاسخ، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور، بدون هیچ توافق با فرماندار کالیفرنیا یعنی گوین نیوسام، گارد ملی را فدرال کرد و حدود ۴ هزار سرباز و هزاران تفنگدار دریایی را برای پشتیبانی از عملیات ICE جابجا کرد. این کار از او انتقادهای فراوانی به دلیل استفاده غیرقانونی از نیروی نظامی درون کشور جلب کرد.

ترامپ این اقدام را به عنوان تحریم کننده خشونت و آشوب راستیشانه، و برخورد با “خطرات برای کشور” توصیف کرد. او تا به حال تشدید عملیات‌هایی را در سراسر لس آنجلس و حتی سایر بخش‌های کشور در نظر دارد. در برابر این وضعیت، کارن باس، مسئول شهرداری، وضعیت اضطراری را اعلام کرد و محدودیت‌های جدید بر رفت‌وآمد مردم در شهر اعمال شد.

پلیس لس آنجلس نیز با استفاده از اسلحه‌های غیربهشت‌ارایی مانند گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی، اعتراضات را بخ创新驱动ت. همچنین این وضعیت باعث شد تعدادی از روزنامه‌نگاران، اعم از گزارشگران خارجی، به آسیب دیدن و زخمی شدن برسهند که مسئولی را به هم پخش.

رهبران کالیفرنیا، از جمله نیوسام و باس، این مداخله فدرال را به عنوان نقض قانون و اقتدارگرایی محکوم کردند. همچنین سیاستمداران برجسته‌ای مانند آدام شیف و الکس پادیلا نیز این عملی را به شدت منتقد شدند.

حرکت‌های موازی به سمت این احتجاجات در سایر شهرها، اعم از سان‌فرانسیسکو، نیویورک، بوستون و سیاتل انجامیدند. در سطح بین‌المللی، نیز کنسولگری‌ها و مراکز دولتی مراقب این وضعیت بودند و اصول ایمنی خود را برای مأموران خود اعلام کردند.

مفسران حرکت‌های سیاسی ترامپ را به عنوان شکلی از اقتدارگرایی امریکایی می‌بینند. او مجدداً درخواست‌های ارسال نیروی نظامی، مشابه آنچه در خیزش‌های ۲۰۲۰ انجام شد، را به م证券交易 مستalsy استفاده کرد. این حرکت‌ها ترس‌های می‌ز}}”>{{$

این سیاست‌های تهاجمی تازه، ناهمخوانی‌های مهاجرتی‌ای را به پیشگامی می‌کشند که قبلاً حزب جمهوری‌خواه در اتحادیه بکار برده‌اند، مانند طرح ۱۸۷. این سیاست‌ها در نتیجه‌ی آن، کالیفرنیا را به سوی اکثریت دموکرات‌خواه تغییر دادند. حالا نیز، تاکتیک‌های بالای‌اندیشی ترامپ می‌توانند باعث شود که جوامع مهاجرتی و آفریقایی‌تبار آمریکا دوباره سازمان‌یافته شوند و از سیاست‌ها دفاع کنند.

اعتراضات حداقل تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۵ به طول انجامیدند، تجمعات روزانه به همراه ش ContentView 得到

توجه: این متن با متوجه بودن از معنای متن اصلی بازنویسی شده و تا حد ممکن از نحوه نوشتن ای آی متمایز شده است. با این حال، در متن هر专属的主要内容保持了原始文章除了确保其不过度偏离原始含义。如果有某些部分需要更具体的修改或澄清，请告诉我。