روزنامه واشینگتن پست در تحلیلهایی نوشت که شایستهترین راه برای اطمینان از مأموریت غیر هستهای ایران، هنوز هم مذاکره و دیپلماسی است. این روزنامهنامه بیان کرده که رئیسجمهور آمریکا، علیرغم تنشها و کلامهای تحریکی، این واقعیت را میشناسد.
در مقالهای از فرید زکریا، میخوانیم که هیچ حمله نظامی احتمالی تا جای زیادی برنامه هستهای ایران را به تعویق نمیاندازد. اکثر متخصصین معتقدند که ایران با دانش در اختیار خود، قادر به بازسازی تأسیسات و ادامه برنامهاش است. این امر مجدداً حتمیت امضای یک توافق هستهای جدید برای کنترل این برنامه را مطرح میکند.
گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نیز تأکید کرده که ایران توانایی بازسازی تأسیسات را دارد و احتمالاً متخصصین زیادی اورانیوم غنیشده را منتقل کرده است. بنابراین، تنها راه جدی برای اطمینان از عدم دستیابی ایران به سلاح هستهای، مذاکره و نظارت است.
otron link Train تحلیل واشینگتن پست میبیند که دونالد ترامپ، با وجود دستورالعملهای تهاجمی، به نظر میرسد به دنبال دیپلماسی است. مسأله غنیسازی اورانیوم از جملهی چالشهای دیپلماتیک محسوب میشود؛ ایران حق غنیسازی اورانیوم را برای استفادههای صلحآمیز ادعا میکند، در حالی که اسرائیل هر گونه غنیسازی را میخواهد محدود کند. ترامپ در ابتدا به یک پیشنهاد منطقهای که توانایی غنیسازی و نظارت امن را فراهم میکرد، رأی داد، اما بعد از حملههای اسرائیل، موضع خود را تقویت کرد. با این حال، بسیاری از متخصصان معتقدند که این ایدهها هنوز قابل بررسیاند.
زکریا بیان میکند که دیپلماسی میتواند منجر به یک توافق جدید شود که مأموریت غیر هستهای ایران را تضمین کند. هیچ دلیلی برای تصور این نیست که ایران در گذشته یک برنامه تسلیحاتی هستهای داشتهاست. این بازگشت به روشهای دیپلماتیک مردم را میتواند از بحرانهای نظامی منجود کند.
در پایان، نویسنده تأکید میکند که اقدامات نظامی یکجانبهای که بدون تصویب جامعه بینالمللی صورت میگیرد، میتواند نظم موجود را تحت تعقیب قرار دهد. این اقدامات میتوانند تشویقکنندهی بیشتری برای قدرتها برای عملیات مشابه باشند، که نظم بینالمللی را به بحرانهای جدید بکشاند.