**یک کارشناس: صهیونیست‌ها به هیچ یک از اهداف خود نرسیدند**
دیدارنیوز – یک متخصص در زمینه مسائل سیاسی اظهار داشت: باید تلاش کنیم نواقص ایجاد شده در جامعه را برطرف کرده و زخم‌های اجتماعی را خوب نگه‌داریم، این زخم‌ها می‌توانند باعث ایجاد مشکلات جدید در جامعه شوند.
در تاریخ 23 خردادماه، رژیم صهیونیستی بدون رعایت حقوق بین‌الملل و حاکمیت ملی جمهوری اسلامی ایران، تأسیسات هسته‌ای و مناطقی از تهران و سایر شهرهای کشور را هدف کرده است. در این حملات، تعدادی از دانشمندان، نظامیان و شهروندان غیرنظامی بر اثر آتش‌بس نرسیدند.
پس از این تجاوز، ایالات متحده آمریکا نیز در صبح روز اول تیرماه با حمله مستقیم به تأسیسات هسته‌ای فردو، نطنز و اصفهان، به جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران مAttend شد. در واکنش به این حملات، جمهوری اسلامی ایران تمام گزینه‌های دفاعی را برای حفظ منافع ملی و امنیت مردم خود صمیمیت زده و پایگاه نظامی اصلی آمریکا در منطقه را هدف کرد، و پس از این حمله، ترامپ، برخلاف بیانیه‌های قبلی خود، اعلام کرد که قصد پاسخ ندارد و پس از چند ساعت توافق آتش‌بس بین ایران و رژیون صهیونیستی را اعلام کرد. ایران نیز با تأکید بر اینکه آغازگر جنگ نبوده‌است، اگر رژیم اسرائیل تهاجم خود را متوقف کند، نیز قرار نیست به پاسخ ادامه دهد.
همبستگی و اتحاد ملت ایران در برابر تجاوزات خارجی از مهم‌ترین نقاط قوت در این دوره بود. صهیونیست‌ها و خارج‌زندگان ایران فکر می‌کردند شکاف بین حاکمیت و مردم به طوری هست که با ورود نیروی خارجی، جامعه بر علیه حاکمیت برخاسته‌است. اما واقعیت با آن چیزی که انتظار داشتند کاملاً متفاوت بود و مردم به‌طور یکپارچه پشت کشور و حکومت ایستادند.
عباس سلیمی‌نمین در گفت‌وگوهای خود با نامه‌نیوز، درباره آتش‌بس می‌گوید: ما با کمترین هزینه قدرت خود را نشان دادیم. صهیونیست‌ها 3 هدف اصلی برای حمله به ایران داشتند: نابودی غنی‌سازی، نابودی توان موشکی و تغییر نظام سیاسی، اما به هیچ یک از این هدف‌ها نرسیدند.
سلیمی‌نمین به حیات انگلی صهیونیست‌ها، براندازها، منافقین و تجزیه‌طلبان اشاره کرده و فیدبک‌ها را توصیف کرده است. او می‌گوید این گروه‌ها هر باری که می‌بینند یک نیروی خارجی علیه ایران وارد عمل شده‌است، برای فرصت‌طلبی فعال‌تر می‌شوند. اما در نهایت فقط بی‌آبرویی، شکست و خیانت‌شان ثابت می‌شود. به ویژه، سلطنت‌طلب‌ها بیش از سایر گروه‌ها منفور شدند.
سلیمی‌نمین تحلیل می‌کند که صهیونیست‌ها در آشفتگی‌های سال 1401 از منافقین برای ایجاد ناآرامی استفاده کردند. منافقین به خاطر سابقه تروریستی حرفه‌ای‌ای که در تاریخ دارند و عدم ملیت، با هر کسی که منافع آن‌ها را تأمین کند کار می‌کنند. سلطنت‌طلب‌ها نیز در این موج وارد بازی صهیونیست‌ها شدند، اما نتیجه شکست و خیانت بود.
سلیمی‌نمین می‌افزاید: به نظر می‌رسد سلطنت‌طلب‌ها بدون بررسی کامل جوانب موضوعی، شتابان به سمت صهیونیست‌ها رفتند. حتی رضا پهلوی به رسمیت اعلام کرد که با مقامات صهیونیست‌ها در ارتباط است، اما این اعلامیه بیش از فرایندهای معمولی مورد توجه قرار نگرفت.
سلیمی‌نمین ادامه می‌دهد: واشنگتن برای رسیدن به اهداف خود مراکز نظامی ایران را هدف کرد. صهیونیست‌ها با داشتن تجهیزات نظامی مدرن آمریکایی حتی در هدف اولیه خود، یعنی نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران، شکست خوردند. بنابراین حمله آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران، نشان‌دهنده ناتوانی صهیونیست‌ها بود. آمریکایی‌ها نیز در این عملیات ناکام ماندند و این نشان‌دهنده شکست کامل بود.
سلیمی‌نمین به مسائل موشکی ایران اشاره کرده و می‌گوید: ایران هر روز با موشک‌های جدیدتر مراکز استراتژیک را هدف کرد، این نشان‌دهنده تماس و توسعه حاصل از توان موشکی ایران است. صهیونیست‌ها در این زمینه نیز موفق نبودند. هدف تغییر حاکمیت در ایران نیز ضربه‌ای جدی خورده و نشان‌دهنده ناتوانی‌های آن‌ها بود.
سلیمی‌نمین از دفاع رهبری معظم انقلاب از کرامت ملت ایران قدردانی کرده و می‌گوید: مردم ایران علیه تجاوزات خارجی با غیرت ملی و دینی به میدان رفتند. همبستگی ملی در برابر خطرات خارجی قوی‌تر شد. این حمایت مردم برای آمریکا تهدید جدی بود. پس از حمله به بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در منطقه، ترامپ مجبور شد به مذاکره برخی و آتش‌بس اعلام کند.
سلیمی‌نمین می‌افزاید: الآن مردم ایران از بزرگی‌های کیان خود پشتیبانی کردند و به حل مشکلات کلان جامعه، به ویژه اقتصادی، باید تمرکز شد. اتحاد و تطابق بین گروه‌های مختلف اجتناب‌ناپذیر است. برخی جریانات نباید کوچک‌نگرانه عمل کنند و فقط به سهل‌طلبی برای دست‌یابی به قدرت توجه کنند.
سلیمی‌نمین می‌گوید: م_TRANSCRIPT باید خیلی از کوچک‌نگرانه‌ترین‌ها را کنار بگذاریم. همه‌ی ملت ایران باید دست به دست داد و همبستگی خود را در تمام سطح‌ها نشان دهند. یک مورد مهم است که مشکلات جدی جامعه را برطرف کنیم تا زخم‌های اجتماعی حذف شوند.