پیامد وقایع اخیر و جنگ بین ایران و اسرائیل، فضای سیاست داخلی کشور را دگرگون کرده است. جلوهای از این تغییر، آرامش ناچین فضای سیاستی کشور در ۱۲ روز اوج برخورداری از تنشها است، در همین میان علی صوفی، فعال سیاسی اصلاحطلب، با تحلیلی از این تغییرات برخوردار شده است.
علی صوفی، در پی رابطه گرفته شدن ایران و اسرائیل، معتقد است که تهدیدات جنگی انگشتر خوانده شده است. او فکر میکند که جریان جنگطلب خصلتپرداز درون نظام، هم موافق آمریکا و اسرائیل بودهاست و بر مبنای همکاریهای آنها به حاکمیت نفوذ کرده است. صوفی بر معتقدات خود ادامه میدهد و میگوید که پس از برجام، تحولات چشمگیری رخ داده که به همراه ترس اسرائیل از پیشرفت ایران، باعث آغاز عملیات نظامی شده است.
او همچنین تاکید میکند که ایران در برخورد با حملات اسرائیل، نهایت توان خود را به کار گرفته است و قدرت نظامی کشور به نمایش گذاشته شده است. این واقعیت، برخلاف برآوردهای اسرائیل از ضعف ایران، به روز رسانی استراتژیهای نظامی اسرائیل انجامید.
در سیاست داخلی، صوفی بر این امر تأکید میکند که اتحاد مردم و نهادهای مختلف ایران در مواجهه با تهدیدات خارجی، نشاندهنده تمایز خاصی است. او بر این باور است که این اتحاد بر پایه اصول ملی و مذهبی است. اما شرط ادامه این اتحاد، پاسخی مؤثر و صادقانه از سوی حاکمیت به مطالبات مردم است.
صوفی ادامه میدهد: “حاکمیت باید نشان دهد که قصد دارد اصلاحات لازم را انجام دهد و به مسائل معیشتی و اجتماعی مردم توجه کند”. او همچنین با آ佯اد به وضعیت زندانیان سیاسی، معتقد است که این مسئله به عنوان یکی از ن []).مادههای فوری، باید توجه حاکمیت را جلب کند.
در نهایت، صوفی بر این ایده تأکید میکند که اگر حاکمیت به مطالبات مردم پاسخ دهد، یک فرصتی قابل توجه برای تقویت احاد کشوری و اجتماعی فراهم خواهد شد. این تدریجهگرآی برای این است که یک تنش ملی ماندگار ایجاد شود و سیاستورزی در ایران به مرحلههای تازه و کمتنشتری وارد شود.